НАЦИОНАЛЬНЫЙ ГОСПИТАЛЬ МЦ УДП РК

ҚР ПРЕЗИДЕНТІНІҢ ІС БАСҚАРМАСЫ МЕДИЦИНАЛЫҚ ОРТАЛЫҒЫНЫҢ ҰЛТТЫҚ ГОСПИТАЛІ

ҚР ПРЕЗИДЕНТІНІҢ ІС БАСҚАРМАСЫ МЕДИЦИНАЛЫҚ ОРТАЛЫҒЫНЫҢ ҰЛТТЫҚ ГОСПИТАЛІ

Call center:

Салауатты өмір салты

Салауатты өмір салты

D дәрумені – туралы білесің бе?

   Соңғы жылдарда адамдар әртүрлі ББҚ, соның ішінде D дәруменін, өте белсенді түрде қабылдауға кірісті. Бұл жерде мынадай сұрақтар туындайды: ол бізге не үшін қажет, оны қалай қабылдауға болады және оның жетіспейтінін қалай білеміз?

   D дәрумені ағзада бірқатар маңызды міндеттерді орындайды. Алдымен қандағы кальций, фосфор және магнийдің қажетті деңгейін сақтап, олардың аспен бірге сіңуін жеңілдетеді және сүйек құрылымын сақтайды. 1928 жылы неміс химигі Адольф Виндаус D дәруменін рахитке қарсы дәрі ретінде ашқаны үшін Нобель сыйлығын алған.

   Сонымен қатар, D дәрумен иммунитетті нығайтады, атеросклерозбен күреседі, есте сақтау мен когнитивті міндетті жақсартады, тері мен шаштың сапасын жақсартады, ерлер мен әйелдердің ұрықтылығын сақтауға қатысады. D3 дәрумені қан тамырларының серпімділігін қолдайды, қанның ұюы мен тұтқырлылығын жақсартады. D дәруменінің жетіспеушілігі остеопорозбен, қатерлі ісіктің тым көп бөлігімен, аутоиммунды, жұқпалы және жүрек-қан тамырлары ауруларының жиі дамуына етуге септігін тигізеді деуге негіз бар. Дәрумен тапшылығы әсіресе бала өмірінің бірінші жылында, сүйек тінінің тез өсуі кезінде қауіпті.

   D дәрумені күн сәулесінен ультракүлгін сәулелердің әсерінен ағзада өз алдына өндірілетін жалғыз дәрумен болып табылады.

   D дәруменінің ағзаға түсу жолдары:

– күн сәулесінің әсерінен теріде ішінара синтезделеді,

– тамақпен келеді,

– белсенді тағамдық қоспалармен бірге келеді.

   D дәрумені шын мәнінде биохимиялық тұрғыдан алғанда дәрумен емес деп айтуға болады. Ол D дәрумені тобын құрайтын бірнеше белсенді заттардан тұрады. Оның құрамы мынадай:

  • холекальциферол,
  • эргокальциферол,
  • ситокальцеферол,
  • дегидроэргокальциферол.

   Холекальциферол (D3) тамақпен бірге ағзаға түсіп, ультракүлгін сәулелердің әсерінен теріде синтезделеді. Эргокальциферол (D2) – тек тамақпен бірге ағзаға түседі. D дәрумені ағзада бауыр мен бүйректе бірқатар өзгерістерге ұшырайды.

   D дәрумені майлы тағамдармен жақсы сіңіп, майда ериді. Оның көп бөлігі теңіз балықтарының майлы сорттарында, устрицаларда, балық уылдырығында, жұмыртқаның сарысында және сүт өнімдерінде кездеседі. D дәрумені жазда ағзада жинақталған қорлары қыс айларында біртіндеп жұмсалады.

   D дәруменін синтездеу үшін жай күндердің саны емес, белгілі бір ультракүлгін спектрдің сәулелерінен күн сәулесімен емдеудің қарқындылығының маңызды зор екенін есте ұстаған жөн. Бірақ бұл денеңіздің ашық жерлерімен күн сәулесінің астында мүмкіндігінше ұзақ тұру керек дегенді білдірмейді, өйткені- бұл күннің күйіп қалуына, тері қатерлі ісігіне және басқа да мәселелерге қауіп төндіреді.

   Сонымен қатар, адамның терісінің түсі D дәруменінің синтезі үшін маңызды. D дәрумені синтезінің қарқындылығын қара торы өң, қарқынды қараю, жоғары бұлтты, тұмша, күнге қарсы кремді пайдалану және жабық киім 75%  дейін төмендетеді.

   D дәруменінің тапшылығын қалай білуге болады және оның деңгейін қалыпқа келтіру үшін не істеу керек?

   D дәрумені адам терісін синтездесе де бұл мөлшер ешқашан жеткіліксіз. Оны мардымсыз рационнан (тамақтан) дұрыс мөлшерде алу да қиын, өйткені ол күн сәулесінің дәруменіне ағзаның қажеттілігінің шамамен 20% ғана өтейді. Ішек, бауыр, бүйрек және қалқанша маңы бездері (гиперпаратиреоз, гипопаратиреоз) аурулары бар адамдарда D дәруменін қабылдау төмендейді, себебі олар кальций мен фосфор алмасуын реттеуге қатысады. 65 жастан асқан адамдарда D дәруменінің синтезі де айтарлықтай төмендейді.

   Анықталғандай, D дәрумені профилактикалық дозада қосымша қабылдауды қажет ететін бір қатар дәрумендердің бірі болып табылады. Олай болса, келесі сұрақтар  туындайды – барлық адамға D дәруменін қабылдау керек пе және қандай дозада?

   Нақты жауап жоқ, өйткені D дәруменінің деңгейі адамның өмір салтына, жылына сәуле күндерінің сағат санына, денсаулық жағдайына және тамақтану сипатын қоса алғанда, бірқатар факторларға байланысты.

   Біз үшін түсіну маңызды – денсаулықтың нашарлығы D дәруменінің жетіспеушілігіннен емес, керісінше – оның кемшілігі әдетте аз қозғалатын, таза ауада жүрмейтін немесе дұрыс тамақтану тәртібін ұстанбайтын адамдарда кездеседі. Яғни, салауатты өмір салтын ұстанбағандықтан D дәрумені деңгейінің төмендеуі  дамиды.

   Немесе басқа бір ауырулардың себебіннен дамуы мүмкін, мысалы үшін – алкогольды ішімдікке ауес болғандарда, бауыр, бүйрек аурулырында. Бұны тек дәрігер ғана шеше алады.

   Эндокринологтардың қазіргі ұсыныстарына сәйкес, ересектерге D дәрумені тапшылығының алдын алу үшін күніне кемінде 600-800 ХБ (халықаралық бірлік), жүкті және бала емізетін аналарға тәулігіне 800-2000 ХБ/тәулік қабылдау қажет. Егер сіз толық теңдестірілген әр түрлі ас үлесін ұстанатын болсаңыз, қосымша кальций дәрі-дәрмектерін қабылдау қажет емес.

 

   D дәрумені деңгейін қалай білуге ​​болады?

   D дәрумені (кальциферол) үшін тамырдан D – 25 (ОН) қан талдауын алу керек.

   Қандағы D дәруменінің қалыпты деңгейі 30-дан 100 нг/мл-ге дейін, 10-30 нг/мл деңгейі – жеткіліксіздік,  0-10 нг/мл тапшылық болып саналады.    Концентрациясы 100 нмоль/л асатын болса уытты әсер етуі мүмкін.  Әрине, улы концентрация-200 нмоль/л. Егер сіз D дәруменін қабылдаған болсаңыз, онда дәрі-дәрмектің қолдану курсы біткеннен кейін кем дегенде үш күннен кейін талдау жүргізу ұсынылады.

   D дәруменін қашан және кімдер тексеру керек?

  • Семіздік, метаболизмдік синдромы бар науқастар (D дәрумені май тінінде жинақталады, сондықтан ол қанға әлдеқайда аз мөлшерде түседі);
  • Дұрыс тамақтанбайтын науқастың дене салмағының индексі төмендегенде;
  • Анамнезінде сынықтары бар, рентгенограммада сүйектердің тығыздығы төмендеген жағдайда;
  • Жүктілік пен бала емізу кезінде, етеккір циклі бұзылғанда;
  • Ерлерде бедеулік және сперматогенез бұзылған жағдайда;
  • Бауыр және бүйректің созылмалы аурулары бар адамдар;
  • Жұқпалы аурулармен жиі ауыратындар;
  • Бақыланбайтын артериялық гипертензия және түзетілуі қиын гиперхолестеринемиясы бар адамдар;
  • 2 типті қант диабетімен ауыратын науқастар;
  • 60-65 жастан асқан адамдар;
  • Себепсіз ұйқының және көңіл-күйдің жиі бұзылғанда, себепсіз невроздықпен депрессия болғанда;
  • Бұлшықет әлсіздігі, созылмалы шаршау, құрысулар, іштің түсініксіз ауыруы, жаралары баяу жазылатын науқастар.

   D дәруменінің артық мөлшерленуі.

   D дәрумені пайдалы, бірақ дұрыс тұтынбаса немесе артық қолданылса, денеге зиян тигізуі мүмкін. D дәруменін дәрігердің нұсқауы бойынша ғана қабылдау керек, ұсыныстарды мұқият орындаңыз, өйткені дұрыс қолданбаған кезде гипервитаминоз дамуы мүмкін. Гипервитаминоздың белгілері – тәбеттің төмендеуі, мазасыздық, бұлшықет әлсіздігі, ұйқының бұзылуы, іш қату, жүрек айну, құсу. Сондықтан, бұл дәрумені қабылдау кезінде оның қан сарысуындағы деңгейін мезгіл-мезгіл тексеріп, артық мөлшерленуіне жол бермеу керек.

   D дәруменінің тапшылығына  немесе артық мөлшеріне күмәндансаңыз, жалпы дәрігер-терапевт немесе эндокринологпен кеңесіңіз. Дәрігер сізден симптомдар туралы сұрайды, қажет болған жағдайда зертханалық зерттеулер тағайындайды, мұндай жағдайлардың мүмкін себептерін түсіндіреді және емдеуді тағайындайды.

   Алайда, кез-келген дәрумен аздықты түзетудің ең жақсы тәсілі – бұл салауатты өмір салты және дәрумендер мен микроэлементтердің жетіспеушілігін табиғи жолмен толтыруға мүмкіндік беретін толық теңдестірілген тамақтану екенін есте ұстаған жөн.  Өзіңізді қорғаңыз және әрқашан сау болыңыз!

Алқаубаева А.К., С.Ж. Асфендияров атындағы Қазақ Ұлттық Медицина Университеті 2 курс резидент-терапевті

Смаилова Ф.К., салауатты өмір салты дәрігері

 

ТУБЕРКУЛЕЗ ТУРАЛЫ НЕ БІЛУІҢІЗ КЕРЕК

  Туберкулез (құрт ауруы)– қоздырғышы  туберкулез микобактериясы (Кох таяқшасы) болып табылатын созылмалы жұқпалы ауру. Бактерия өз атауын неміс ғалымы Роберт Кохтың құрметіне алды, ол 1882 жылы 24 наурызда Берлинде туберкулез тудыратын бактерияны ашқаны туралы баяндады, ал 1905 жылы осы ғылыми ашылуы үшін Нобель сыйлығына ие болды.

    Туберкулез – қауіпті дерт,  ол адам ағзасының кез-келген мүшелері мен тіндерін зақымдайды: өкпе, тері, сүйек, көз, ми, лимфа түйіндерін, ішек және бүйректерды. Адамдарда көбінесе өкпе туберкулезі кездеседі, оны бұрынғы ғасырларда «тұтыну» деп атаған. Туберкулезбен тек адамдар ғана емес, сонымен қатар мал (сиыр, ешкі, шошқа және т.б.) ауырады.

   Туберкулезді жұқтыру жолдары.

   Инфекцияны жұқтырудың бірнеше жолы бар:

  • ауа-тамшы жолы (аэрогендік);
  • тұрмыстық-байланыс бұйымдары арқылы (жалпыға ортақ пайдаланылатын заттар: ыдыс-аяқ, дәретхана керек-жарақтары және т.б.);
  • алиментарлы жол: туберкулезбен ауыратын жануардан шикі сүт өнімдерін жеген кезде тамақ арқылы;

   Инфекция жұқтыру қалай жүреді?

   Инфекцияның таралуының негізгі көзі – ашық түрдегі туберкулезі бар науқас адам – бактерия бөлгіш. Сирек жағдайда ауру жануарға күтім жасау барысында сырқатты  жұқтыруы мүмкін.

   Сөйлесу, жөтелу және түшкіру кезінде өкпе туберкулезімен ауырған адам қақырық бөлшектерімен бірге қоршаған ортаға қоздырғышты бөледі. Туберкулез микобактериясы ұзақ уақыт бойы пайдаланатын заттар үстінде, тағамда, суда өзінің қасиеттерін сақтайды. Топырақта олар 6 айға дейін, шикі сүтте-2 аптаға дейін, май мен ірімшікте — 1 жылға дейін сақталады.

   Ультракүлгін сәулесі туберкулез микобактериясына зиянды әсер етеді, тікелей күн сәулесі, сондай-ақ қайнату оларды 3-5 минут ішінде өлтіреді.

   Туберкулездің ашық түрімен ауыратын науқас бір жыл ішінде 10-15 адамға жұқтыруы мүмкін. Инфекцияны жұқтырған барлық адамдар туберкулезбен ауырмайды, өйткені сау иммундық жүйе инфекцияны басады және аурудың дамуына жол бермейді. Бірақ егер адамның иммундық жүйесі әлсіресе немесе науқаспен байланыс өте тығыз және ұзақ болса, онда ауру дами бастайды.

   Қауіп тобына кімдер жатады:

  • туберкулезбен ауыратын отбасы мүшелері;
  • вакцина алмаған балалар, әлеуметтік жағдайы төмен отбасылардан шыққан балалар;
  • онкологиялық аурулардан, қант диабетінен, АИТВ – инфекциясынан зардап шегетін немесе басқа да ауыр созылмалы аурулары бар адамдар;
  • алкогольді, темекі шегуді, психотроптық заттарды пайдаланатындар;
  • ұзақ мерзімді гормондық, сәулелік және цитостатикалық терапия алатын науқастар;
  • бас бостандығынан айыру орындарындағы адамдар;
  • мигранттар;
  • қанағаттанарлықсыз әлеуметтік – тұрмыстық жағдайда тұратындар.

   Туберкулездің белгілері.

   Туберкулездің белгілері спецификалық емес, ауру біртіндеп дамиды, сондықтан пациенттер ұзақ уақыт медициналық көмекке жүгінбейді. Негізгі шағымдарға мыналар жатады:

  • 2 аптадан астам жөтел, алдымен құрғақ, содан кейін қақырықпен жөтел, қан аралас болуы мүмкін;
  • түнгі терлеудің жоғарылауы;
  • тәбеттің және дене салмағының төмендеуі;
  • әйелдердегі етеккір циклінің бұзылуы;
  • кеудедегі ауырсыну;
  • дене қызуының 37,0-37,40С шамалы көтерілу кезеңдер;
  • себепсіз жалпы әлсіздік.

   Егер сізде немесе жақын адамдарыңызда бұл белгілер байқалса, дереу дәрігерге көріну керек.

   Өкпе туберкулезінің диагностикасы.

   Өкпе туберкулезін анықтау үшін флюорография немесе кеуде қуысының рентгенографиясы жүргізіледі, қажет болған жағдайда компьютерлік томография тағайындалады. Зертханалық диагностика қақырық пен қанды зерттеуді қамтиды. Жасырын туберкулез инфекциясын және белсенді туберкулезді анықтау үшін қандағы интерферон-гамма өлшеуге негізделген квантиферон сынағы қолданылады. Балаларға Манту (туберкулин) немесе диаскин сынағы өткізіледі. Қазіргі таңда басқа да заманауи зерттеу әдістері бар, оларды қажет болған жағдайларда дәрігер тағайындайды.

   Туберкулездің алдын алу.

   Бастапқы кезеңде аурудың айқын белгілері болмайды, ол өзін көрсетпейді, сондықтан профилактикалық шараларға ерекше назар аударылады.

   Балалардағы туберкулездің алдын алудағы бірінші буын – БЦЖ вакцинасын егу (BCG-Bacillus Calmette – Gurin, Кальмет-Герен бацилласы, вакцинаны тапқан ғалымдар атыннан). Бұл нәрестелерді туберкулездің аур түріннен қорғайды. Ол перзентханада 3-5 күнінде вакцина салуға қарсы көрсетілімдері жоқ барлық сау балаларға жүргізіледі. Перзентханада БЦЖ вакцинасын алмаған балалар жылына екі рет Манту сынамасының көмегімен тексерілуі тиіс.

   Екінші буын – иммунитетті нығайту және салауатты ортаны, салауатты өмір салты ережелерін сақтау.

   Үшінші қорғаныс буыны – аурудың алдын алу мақсатында жыл сайын медициналық тексерулерден өту. Бұл өкпе тінінің ыдырауы және жаппай бактериялардың бөлінуі болмаған кезде, демек, пациент айналасындағылар үшін  қауіпті емес кезде ауруды ерте сатысында анықтау және емдеуді тезірек бастауға мүмкіндік береді.

   Туберкулезбен кез-келген адам, тіпті әлеуметтік жағдайы қанағаттандырарлық отбасылар да ауыруы мүмкін, сондықтан бала кезінен бастап иммунитетті сақтау және нығайту өте маңызды. Бұл ережелер өте қарапайым және барлығына қол жетімді: дене шынықтыру және спортпен шұғылдану, жеткілікті дәрумендермен дұрыс тамақтану, еңбек және демалыс режимін сақтау, жаман әдеттерден бас тарту, жеке және қоғамдық гигиена ережелерін сақтау.

   Есіңізде болсын-туберкулезді емдеуге болады! Өзіңізге қамқорлық жасаңыз және әрқашан сау болыңыз!

Абидкулова А.Е., участкелік терапевт дәрігер

 

 

 

Паркинсон ауруы

 

   Паркинсон ауруы (дірілдеу сал ауруы) – ең алдымен қозғалыс белсенділігі мен қаңқа бұлшықетінің тонусын нашарлататын мидың үдемелі ауруы.

   Бұл атау ағылшын невропатологы Джеймс Паркинсонның құрметіне аталған, ол алғаш рет бұл ауруды «дірілдеген сал ауруы» деп сипаттаған. Патология химиялық зат – дофаминді шығаратын жүйке жасушаларының өліміне негізделген. Дофамин (немесе допамин) нейротрансмиттер болып табылады, яғни оның көмегімен қозғалыстарды және басқа функцияларды реттеуге қатысатын жүйке импульстары жүйке жасушалары арқылы бір-біріне хабарламалар береді.

Дофамин тапшылығы қозғалтқыштың бұзылуына әкеледі: адамға бұлшықеттерді басқару, заттарды алу және тепе-теңдікті сақтау қиынырақ болады. Неғұрлым аз жүйке жасушалары қалса, соғұрлым сіздің позаңызды, қозғалыстарыңызды бақылау, дененің ауырлық орталығын және координацияны реттеу қиын болады.

   Паркинсонизмнің негізгі клиникалық көріністерінің бірі – қолдың, саусақтардың, дененің тыныштық кезіндегі қалтырауы – тремор. Бұл белгілер қозғалтқыш белгілері ретінде саналады.

    Бұрын дәрігерлер Паркинсон ауруын тек қозғалысты басқару қабілетіне әсер ететін қозғалыстың бұзылуы деп санаған. Қазіргі уақытта бұл аурумен бірге моторлық емес белгілердің де дамитыны белгілі: мазасыздықтың жоғарылауы, депрессия, ұйқының бұзылуы, сөйлеудің бұзылуы, иіс сезуінің төмендеуі, сілекейдің ағуы, іш қату көріністері орын алады.  Дегенмен, кейде бұл белгілер классикалық қозғалыс бұзылыстарынан бұрын пайда болуы мүмкін.

   Ауру әдетте 50-70 жас аралығында дамиды, бірақ жас адамдарда да болуы мүмкін. Әйелдерге қарағанда ерлерде жиі кездеседі.

   Паркинсон ауруына әкелетін себептер

       Паркинсон ауруының шығу тегі толық анықталмаған, бірнеше факторлардың комбинациясы аурудың дамуына әкелуі мүмкін деп болжанады:

  • қартаю;
  • тұқым қуалаушылық (генетикалық бейімділік);
  • кейбір токсиндер мен улы заттар;
  • постэнцефалитикалық паркинсонизмге әкелетін вирустық инфекциялар;
  • ми тамырларының атеросклерозы;
  • ауыр және қайталанатын бас-ми жарақаттары.

Паркинсон ауруының көріністері

            Жалпы алғанда, Паркинсон ауруы дамуының прогрессивті 8 кезеңге дейін клиникалық көріністері айқындалады. Ең жиі кездесетін көріністер:

  • Қолжазбадағы өзгерістер – кішкентай, миниатюралық қолжазба (микроография) Паркинсон ауруының белгілерінің бірі болуы мүмкін;
  • тремор – тыныштықта саусақтардың немесе иектің аздап дірілдеуі аурудың жиі кездесетін алғашқы белгілерінің бірі болып табылады;
  • Ұйқының проблемалары – ұйқы кезінде мазасыздану немесе кенеттен жиырылуы;
  • иістің жоғалуы;
  • Жаяу немесе қозғалыстағы қиындықтар- олар қатып қалады, қаттылық дамиды және қозғалыс ауқымының қысқаруы;
  • Иық немесе жамбас буындарындағы ауырсыну– кейде пациенттер аяқтары «еденге жабысып қалған» сияқты сезімге шағымданады;
  • Бет әлпетінің болмауы- бетперде тәрізді, кейде байсалды немесе күйзеліске ұшырайды, тіпті қалыпты көңіл-күйде де ашулы;
  • Еңкейу, иілу қалыбының бір түрі- бас пен денені алға еңкейтеді, қолды бүгеді, жиі денеге қатты қысады, аяқ тізе буындарында бүгіледі; Егер адам еңкейе бастаса, алға еңкейсе немесе координацияны жоғалтса, бұл аурудың басталуының белгісі болуы мүмкін;
  • Кішкене қадамдармен шағылысатын жүріс- «ауырлық орталығыңды қуып жеткендей» еріксіз алға жүгіру;
  • Созылмалы депрессия-бас айналу және себепсіз естен тану;
  • Тым жұмсақ немесе керісінше – «таяз» дауыс, сөйлеу бұзылыстары. Дауыс деңгейі төмендесе, дәрігермен кеңесу керек;
  • Іш қату- ішек қозғалысының мүмкін еместігі;

     Бір симптом болса –ол  әлі аурудың көрінісі емес, бірақ адамда бірнеше белгілер байқалса, невропатолог дәрігерінің кеңесіне жүгіну керек.

   Паркинсон ауруының диагностикасы толығымен клиникалық бақылауларға негізделген. Өйткені, бұл ауру үшін арнайы спецификалық диагностикалық сынақтар жоқ, оны анықтау үшін түрлі зерттеулер жүргізіледі. Аурудың тіпті бастапқы кезеңімен зардап шегетін адамға кәсіби тексеру және жеке сауықтыру іс-шаралар  ұсынылады, олай болмаған жағдайда бұл дерт ауыр зардаптарға әкелуі мүмкін.

Ибраева А.С., мамандандырылған медициналық көмек көрсету бөлімшесінің дәрігер невропатолог

   

 

 

Адам иммунитетінің негізі

   Жыл сайын сәуір айының соңғы аптасында Дүниежүзілік иммундау апталығы өтеді. Иммундаудың (вакцинацияның) мақсаты – адамдардың өмірін вакцинамен басқарылатын инфекциялардан құтқару және қорғау. Иммундаудың арқасында шешек ауруын жоюға, полиомиелитті дерлік жеңуге және көптеген балалардың өмір сүруі мен өркендеуін қамтамасыз етуге мүмкіндік туғыздырды, өйткені вакцинацияланған баланың сау және ойдағыдай дамуына мүмкіншілігі болады.  

   Иммунитет – ағзаны антигендер деп аталатын генетикалық бөгде заттардан қорғау тәсілі болып табылады. Антигендер экзогендік (сыртқы) және эндогендік (ішкі) шығу тегі болуы мүмкін. Ал қорғаушылар ретінде кейбір қан жасушалары мен қарсы дене заттары болып табылады. Қарсы денелердің құрылымы иммуноглобулиндер деп аталатын ақуыз қосылыстарынан тұрады.  Иммундық жүйенің арқасында организм көптеген патогендік микробтардан (вирустар, бактериялар, саңырауқұлақтар, қарапайымдылар, гельминттер және т.б.) және олардың улы өнімдерінен қорғалған. Сонымен қатар, иммундық жүйе эндогендік антиген ретінде танылатын өз тіндерінің патологиялық өзгерген жасушаларын тануға және жоюға қабілетті.

Иммунитет түрлері

   Бізде иммундық жүйенің екі түрі бар – туа біткен және жүре пайда болған. Бірлесіп өзара әрекеттесу арқылы олар иммундық реакцияны қамтамасыз етеді – ағзаның бөгде агенттерді енгізуге реакциясын туғыздырады.

   Туа біткен иммунитет жүктілік кезінде ұрықта анадан плацента арқылы қалыптасады, бұндайда нәресте анасы кездестірген антигендерге қарсы антиденелер алады. Антиденелер емшек сүті мен уыз сүті арқылы да беріледі және жаңа туған нәрестені өзінің иммундық жүйесі антиденелерін шығара бастағанға дейін қорғайды. Жаңа туған нәрестенің иммунитеті пассивті болады, әдетте ол қысқа уақытқа шығып, бірнеше күннен алты айға дейін әрекет етеді, оның ағзасы антиденелер шығара бастағанға дейін жұмыс істейді, яғни пайда болған иммунитетті қалыптастырады.

    Пайда болған, спецификалық немесе адаптивті иммунитет – бір біріне синоним болып табылады. Ол адамда өмір бойы қалыптасады және ерекше болып табылады – әр адамда пайда болған иммунитет әр түрлі болады.   Адаптивті иммунитет тұрақты және ағзаны ауру тудыратын микроағзалардан тиімді қорғайды. Бірақ, толығымен тиімді болу үшін иммундық жүйе антигенмен алдын-ала байланысуды қажет етеді, өйткені антиденелерді жасау үшін оған белгілі бір уақыт қажет. Содан кейін, аурудың қоздырғышымен кездескенде, тез жауап, жылдам қорғаныс пайда болады.

        Пайда болған иммунитет табиғи және жасанды болады.

   Табиғи иммунитет өз кезегінде белсенді және пассивті болып бөлінеді:

  • Белсенді пайда болған иммунитет аурудан кейін қалыптасады (мысалы – қызылша, желшешектен кейін);
  • Пассивті – туа біткен иммунитет.

      Жасанды иммунитет адамда вакциналар немесе сарысулар енгізілгеннен кейін қалыптасады. Құрамында өлтірілген немесе өте әлсіреген микроағзалар бөлшектері бар вакциналарды енгізген кезде иммундық жасушалар оларды зерттеп, оларға қарсы антиденелер шығара бастайды, белгілі бір иммунитетті қалыптастырады. Егер ағза болашақта нақты инфекциямен кездессе, дайын қорғаушылар иммундық жауап береді – адам ауырмайды немесе инфекцияны жеңіл түрде көтере алады.

    Иммунитет тапшылығы

Иммунитет тапшылығы – иммундық жүйенің күшінің төмендеуі, бұл организмнің патогендік микроағзалардан қорғанысының төмендеуіне әкеледі және инфекциялардың жоғарылауымен сезінеді.

   Иммун тапшылығының белгілері:

  • респираторлық вирустық инфекциялар жиі пайда болады (ересектерде жылына 3-4 реттен көп, балаларда айтарлықтай көп болуы мүмкін және жасына байланысты болады);
  • ауыр ағымы және жиі асқынулары бар ұзаққа созылған бактериялық инфекциялар;
  • екі немесе одан да көп ай бойы антибиотиктердің тиімділігі төмен, антибиотиктерді көктамыр ішіне енгізу қажеттілігі;
  • сепсисті қоса алғанда, жылына екі немесе одан да көп жүйелі инфекциялар;
  • терінің қайталанатын іріңді зақымдануы, ұзақ уақыт емделмейтін жаралар;
  • тері мен шырышты қабықтың саңырауқұлақ зақымдануы (онихомикоз, кандидоз және басқалар);
  • ЛОР мүшелерінің, несеп – жыныс жүйесінің ұзақ мерзімді, қайталанатын инфекциялары (жылына 2-4 рет);

   Иммунитетті нығайтуға қандай факторлар ықпал етеді?

          Адамдар шамамен 10%-ы жақсы иммунитетке ие болады. Көптеген адамдарда туа біткен иммун тапшылығы бар. Қалған 80% иммундық жүйенің күші жағдайлар мен өмір салтына байланысты болады. Иммунитетті нығайту үшін ұсынылады:

  • тұрақты вакцинация жоғары сапалы иммунитетті қалыптастыру үшін керек;
  • теңдестірілген тамақтану – қалыпты заттар алмасуды қамтамасыз етеді;
  • тұрақты физикалық белсенділік дененің барлық жүйелерінің физиологиялық жұмысын қамтамасыз етеді, бұлшықеттерді күшейтеді;
  • тәуелділікке әкелетін жаман әдеттерден бас тарту (алкоголь, никотин, есірткі, уытты, компьютерлік);
  • күн тәртібін сақтау – белгілі бір гормондардың синтезіне негізделген циркадиялық ырғақтардың қалыпты жұмыс істеуін қамтамасыз етеді.

   Тамақтану және иммунитет

  • Бірінші иммуномодулятор – ана сүті!
  • Иммунитет ішектің жұмысына байланысты: иммундық жүйенің «жасушаларының» 80%-ы дәл осы жерде болады. Біз жейтін кез келген нәрсе иммундық жүйені әлсіретеді немесе күшейтеді.
  • Көкөністер мен жемістер – өсімдік тағамдары – тамақтанудың 50% құрауы керек.
  • Қышқыл сүт өнімдері – құрамында бифидо және лактобактериялар бар.
  • Тазартылған көмірсулардың артық мөлшері (әсіресе қант, джем, кондитерлік өнімдер) иммундық жүйені тежейді, антиденелердің белсенділігін төмендетеді.
  • Антибиотиктерді бақылаусыз қабылдау иммундық жүйені зақымдайды, өйткені ол патогендерді ғана емес, сонымен қатар бізге қажет микробиотаның ішек микрофлорасын да басады.

   Вакциналар мен сарысулар арасындағы айырмашылық

   Вакцина мен сарысудың негізгі айырмашылығы – олардың құрамында болады.

   Вакцинада ағза үшін антиген болып табылатын белсенді емес немесе әлсіреген микроағзалар бар. Оларға кері әрекет ету үшін антиденелер синтезделеді. Иммунитет баяу қалыптасады, тұрақты, кейбір инфекцияларға -өмір бойы қарсы болып шығады. Бұл қасиет вакцинацияның негізінде жатыр.

    Сарысуларда пациентті инфекцияның нақты қаупінен тез және қысқа мерзімге қорғау қажет болған кезде (мысалы, құтырудан қорғау үшін белгісіз жануардың шағуы кезінде, ластанған жаралар үшін – сіреспеден қорғау үшін, кене шағу кезінде және т.б.) енгізу күні қорғанысты қамтамасыз ететін дайын антиденелер бар. Сарысулар жасанды пассивті иммунитетті қалыптастырады.

   Біз сіздерге өзіңізге және жақындарыңызға қамқорлық жасауды, үнемі профилактикалық тексеруден өтуді, стресстен аулақ болуды, көбірек қозғалуды, жаман әдеттерден бас тартуды және уақтылы вакцинациялауды ұсынамыз.

   Өзіңізге қамқорлық жасаңыз және әрқашан сау болыңыз!

   Ф.К.Смайылова, СӨС дәрігері

   

 

 

5 мамыр – Дүниежүзілік қол гигиенасы күні

   Қол гигиенасы ішек инфекциясы, ауа арқылы жұғатын инфекция және медициналық көмек көрсетумен байланысты инфекция (МКБИ) сияқты індеттердің таралуын болдырмауға беттелген маңызды шаралардың бірі.

   COVID-19 бойынша пандемия кезеңінің басында әлемде жаңа вирусқа қарсы дәрілер немесе вакциналар болған жоқ. Сол кезде инфекцияның таралуын болдырмаудың ең маңызды және қолжетімді құралдарының бірі белгілі әдіс – қол гигиенасы болды.

   Қол гигиенасының жұқпалы аурулардың алдын алудағы пайдасы ХІХ ғасырдың ортасынан бері белгілі. 1847 жылы қол гигиенасының негізін қалаушы венгрлік дәрігер-акушер Игнац Земмельвейс перзентханаларда өлім-жітімнің жоғары деңгейін төмендету үшін қолды хлор ерітіндісімен жууды насихаттады. 1861 жылы оның «босану безгегі» мен медициналық қызметкерлерінің қол гигиенасын сақтамауы арасындағы байланысты нақтылаған кітабы жарық көрді.

   1854-1856 жылдары Флоренс Найтингейл Қырым соғысындағы госпитальдарға гигиеналық шараларды, соның ішінде қызметкерлерге қол жууды енгізді және бұл шаралар сарбаздар арасындағы өлім-жітімнің төмендеткенін статистикалық түрде дәлелдеді.

   Уақыт өте келе қол гигиенасы респираторлық және ішек ауруларының алдын алуға көмектесетіні, және денсаулық сақтау мекемелерінде госпитальді инфекцияларды бақылауда маңызды рөл атқаратынын көрсетті.

   2009 жылы Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы (ДДҰ) медицина саласындағы қол гигиенасы бойынша нұсқаулықтарды шығарды және «Өмірді сақта: қолыңды таза ұста» жаһандық қол гигиенасы науқанын бастады. 2009 жылдың 5 мамыры – Бірінші Дүниежүзілік қол гигиенасы күні. Бұл күн денсаулық сақтау саласында қол гигиенасы бойынша жаһандық насихатты қолдауға және бүкіл әлемдегі қол гигиенасын жақсартуды қолдау үшін адамдарды біріктіруге бағытталған.

   Қол гигиенасы қолды сабынмен және ағынды сумен жууды, сондай-ақ арнайы антисептиктерді (гельдер, майлықтар, спрейлер) қолдануды қамтиды.

   Жоғарыда айтылғандай, қарапайым әрекет – қол жуу, жұқпалы аурулардың таралуын болдырмау арқылы, адам өмірін сақтап, сырқаттанушылықты төмендетеді. Бет-әлпетке, тамаққа және қоршаған ортадағы нысандарға жиі қолдың тиюі салдарынан қол індеттің таралуында маңызды рөл атқарады. Микроорганизмдердің қол арқылы берілуі және инфекцияның одан әрі таралуы әртүрлі жағдайларға: микроорганизмдердің түріне, микроорганизмдердің санына, микроорганизмдердің қолдың терісінде тіршілік ету қабілетіне, қол терісінің жағдайы және ылғалдылығына байланысты.

   Американдық хирург П.Б. Прайс, теріде және оның бетінде қоректенетін әрі көбейетін микробтарды (резиденттік флора) және теріні уақытша ғана контаминациялайтын микробтарды (транзиторлық флора) ажыратуды ұсынды.

   Тұрақты флора саны – салыстырмалы түрде тұрақты және тері бетінің 1 шаршы сантиметріне шамамен 100-1000 микробтық денені құрайды. Резидентті флора микроорганизмдері теріде үнемі өмір сүреді және көбейеді. Олардың шамамен 10-нан 20% -ы терінің терең қабаттарында, соның ішінде май бездерінің, тер бездерінің және шаш фолликулаларының түтіктерінде орналасады. Қолдағы тұрақты микробтардың ең көп саны тырнақ қатпарларының аймағында және аз дәрежеде саусақтардың арасында кездеседі.  Резидентті микроорганизмдерді жай қол жуумен тіпті қол антисептиктері арқылы толығымен кетіру немесе жою мүмкін емес, бірақ олардың саны айтарлықтай азайады.

   Медициналық қызметкердің жұмыс барысында науқастармен немесе контаминацияланған қоршаған орта объектілерімен байланыс нәтижесінде қолында пайда болған транзиторлық микрофлора, індеттің таралу факторы ретінде, әсіресе ауруханаішілік инфекцияның, ең үлкен маңызы бар. Медицина қызметкерлерінің қолының терісінде шартты-патогенді және патогенді микроорганизмдерді анықтау жиілігі өте жоғары болуы мүмкін. Медициналық қызметкерлердің қолында микроорганизмдердің жоғары тығыздығы пациенттермен тікелей байланыста болғаннан кейін: тыныс алу мүшелеріне манипуляциялардан кейін, биологиялық сұйықтықтарымен байланыста болғаннан кейін және пациентке күтім жасау процедураларын аяқтағаннан кейін анықталды. Транзиторлы микроорганизмдер қол терісінде қысқа уақыт (24 сағаттан аспай) сақталады. Оларды қол жуу арқылы немесе антисептиктерді қолдану арқылы жоюға болады. Тері зақымдалған жағдайда, транзиторлы микроорганизмдер терінің бетінде ұзақ уақыт бойы сақталып қалуы мүмкін, сонымен қатар жаңа, әлдеқайда қауіпті резидентті флораны құрайды. Мұндай жағдайларда медицина қызметкерлерінің қолдары инфекцияның таралу факторы ғана емес, сонымен қатар оның резервуары болуы мүмкін.

   Сондықтан қол жуу – күнделікті өмірдегі ең негізгі тиімді гигиеналық тәжірибелердің бірі болып табылады. Сонымен қатар, қолға сабынды жиі және көп рет қайталап қолдану созылмалы контактілі дерматиттің негізгі себебі болуы мүмкін екенін есте ұстаған жөн. Осыған сүйене отырып, қай кезде міндетті түрде қол жуу керек: тамақты дайындау, ұсыну немесе жеу алдында; көзге, мұрынға немесе ауызға қатысты кез келген процедуралар алдында; науқасты күту алдында және науқаспен байланысқаннан кейін; дәретханаға барғаннан кейін; мұрынды сіңбіргеннен кейін; жөтелгеннен немесе түшкіргеннен кейін; жануарларды қолмен ұстағаннан кейін; даладан үйге келгеннен кейін.

   Үйде және қоғамдық орындарда қолды сабынмен қалай жуу керек?

   Ол үшін қолыңызды жылы сумен сулаңыз, сабын жағып, сабын көбік пайда болғанша алақаныңызды ысқылаңыз, сосын сабынмен қолыңыздың бүкіл жерін, саусақтарыңыздың арасын, тырнақтың айналасын және астын ысқылаңыз. Содан кейін қолыңызды ағынды сумен жақсылап шайыңыз және қағаз сүлгімен құрғатыңыз. Қолды ағынды сумен жуу мүмкін болмаса, антисептикті қолдану ұсынылады: қолыңызға жағыңыз, толық құрғағанша қолыңыздың терісін ысқылаңыз.

   Денсаулық сақтау орындарында қол гигиенасы инфекциялардың таралуын бақылау және алдын алу бойынша ең маңызды шаралардың бірі болып табылады, сондықтан медициналық мекемелерде қол гигиенасына ерекше талаптар қойылады. ДДҰ ұсынған қол гигиенасы бойынша бес мезет бар:

  • науқасты тексеруге дейін;
  • асептикалық процедураларды орындау алдында;
  • науқасты қарап болғаннан кейін;
  • биологиялық материалмен жұмыс істегеннен  кейін;
  • науқастың қоршаған ортасымен байланыста болғаннан кейін;

   Қол гигиенасы алты кезеңнен тұратын қолды өңдеу техникасына сәйкес жүзеге асырылады:

  • бір алақанды екінші алақанмен үйкелеп ілгері-кері ысқылап жуыңыз;
  • оң алақаныңызбен сол алақанның сыртын ысқылаңыз, қолыңызды ауыстыра отырып жуыңыз;
  • бір қолдың саусақтарын екінші қолдың саусақ аралықтарымен біріктіріп, саусақтардың ішкі жақтарын жоғары және төмен қарай ысқылаңыз;
  • саусақтарды біріктіріп, «құлып» жасаңыз, екінші қолдың алақанын бүгілген саусақтардың сыртымен ысқылаңыз;
  • оң немесе сол қолдың бас бармағымен және сұқ саусағымен сол немесе оң
  • саусақтың басын ұстап, айналдыра ысқылаңыз. Білекті айналдыра ысқылаңыз;
  • оң немесе сол қолдың саусақ ұштарымен сол немесе оң қолдың алақанын дөңгелете отырып ысқылаңыз;  

   Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының нұсқаулығына сәйкес «Тазалық – қауіпсіз медициналық көмек кепілі» пациенттер қауіпсіздігінің бірінші жаһандық мақсаты – бұл таңдау емес, негізгі ереже болып табылады.

   Қол гигиенасы қымбат емес және тиімді нәтиже береді. Көптеген індеттердің алдын алумен қатар, қол гигиенасы ауру мен өлімге байланысты елеулі қаржылық шығындарды болдырмауға көмектеседі. Ауруды емдеуге ақша жұмсағанша, аурудың алдын алған жөн.

   Инфекциялық бақылау бөлімінің меңгерушісі С. Сүйенбаева

   МАМЫР АРТЕРИЯЛЫҚ ГИПЕРТОНИЯМЕН КҮРЕСУ АЙ!

   Артериялық гипертония немесе гипертензия (АГ) – бұл артериялық қысымның тұрақты жоғарылауы, емдеудің болмауы кезінде өте ауыр зардаптарға әкелуі мүмкін. Артериялық гипертония  соңғы жүзжылдықтағы ең көп таралған аурулардың бірі. Бұл қауіпті синдром инсульт, миокард инфарктісі, жүрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының бұзылуының негізгі себебі болып табылады. АГ атеросклероздың және жүректің ишемиялық ауруының дамуын тездетеді. Артериялық гипертония тек егде пациенттерді ғана емес, сонымен қатар жас топтардағы адамдарды да зақымдайды: халықтың шамамен 35%-ы 50 жасқа дейін бұл проблемаға тап болады. 65 жастан асқан адамдарда 60% жағдайда бұл жағдайдың симптомдары болады.

   Аурудың ерекшелігі адамның ұзақ уақыт бойы жоғары қысым белгілерін сезбеуі болып табылады, сондықтан гипертонияны кейде «үнсіз өлтіруші» деп атайды. Оны тек артериялық қысымды – АҚ өлшеу арқылы ғана анықтауға болады.

   Артериялық қысым – бұл қан ағымы артерия қабырғаларына және олар қанмен қамтамасыз ететін мүшелерге басатын күш. Артериялық қысымды өлшейтін құрал тонометр деп аталады, ал өлшем бірліктері сынап бағанасының миллиметрімен белгіленеді, қысқартылған – мм.сын.бағ. АҚ-ның екі көрсеткіші бар – систолалық және диастолалық. Систолалық (немесе жоғарғы) – жүректің жиырылуы кезінде тамырға қан қысымы, ал диастолалық (төменгі) – босаңсу кезеңіндегі қысым. Әдетте сау адамның артериялық қысымы 130/85 мм.сын. бағ. төмен болуы керек, бұл АҚ-ның қауіпсіз деңгейі. Артериялық қысымның деңгейі 130 – 139 және 85-89 аралығында болса бұл әлі де қалыпты болып саналады, бірақ жоғарыға жақынырақ, сондықтан ол дәл осылай белгіленеді: жоғары қалыпты.

   Артериялық гипертония диагнозы қойылады егер пациентте әр түрлі уақытта және әр түрлі күндерде систолалық қысым көрсеткіштері екі рет 140 немесе одан жоғары, ал диастолалық қысым көрсеткіші 90 мм.сын.бағ. және одан жоғары болатын жағдай анықталса. АҚ-ның жоғарылау деңгейіне сәйкес артериялық гипертония 3 дәрежеге бөлінеді.

Артериялық гипертонияның жіктелуі

категория

САҚ

мм.сын.бағ.

 

ДАҚ

мм.сын.бағ.

Оңтайлы

>120

және

<80

Қалыпты

120-129

және/немесе

80-84

Жоғары қалыпты

130-139

және/немесе

85-89

І  дәрежелі

140-159

және/немесе

90-99

ІІ  дәрежелі

160-179

және/немесе

100-109

ІІІ дәрежелі

≥ 180

және/немесе

≥110

Оқшауланған систолалық гипертензия

≥ 140

және

<90

   Гипертонияның даму себептері және тәуекел факторлары

   Аурудың дамуы мен ағымына байланысты оның екі түрі бар: біріншілік АГ (эссенциалды немесе гипертониялық ауру) және артериялық қысымның жоғарылауы бір аурудың белгісі болып табылатын кездегі екіншілік гипертония деп бөлінеді. Бұл бүйрек, қалқанша без, бүйрек үсті безі және т. б. патологиялар болуы мүмкін. АГ прогрессиясының үрдісі көбінесе біртіндеп, ұзаққа созылады, осыған байланысты ағза АҚ-ның жоғары сандарына «үйренеді» және ауру гипертония кездейсоқ анықталғанға дейін немесе оның асқынуларының бірі пайда болғанға дейін ұзақ уақыт бойы симптомсыз болуы мүмкін. Сондықтан әр адам өзінің артериялық қысымын білуі және бақылауы керек, сонымен қатар осы патологияның тәуекел факторларын өзінде бар жоғын білу керек.

   Тәуекел факторлары (ТФ) бұл адамның гипертониялық ауруға шалдығуына ықпал ететін жағдайлар. Адамда бір ғана фактор кездескенде ол онша қауіпті болмайды, ал бірнеше факторлардың үйлесімі оның даму ықтималдығын едәуір арттырады. Барлық тәуекел факторлары өзгертілетін (немесе түрлендірілетін) және өзгермейтін (түрлендірілмейтін) болып бөлінеді.

   Өзгермейтін ТФ:

  • жынысы: ер адамдар жиірек ауырады, әйелдермен салыстырғанда;
  • жасы: 55 жастан асқан ер адамдар, 65 жастан асқан әйелдер;
  • тұқым қуалаушылық.

   Өзгертілетін ТФдың негізгілері:

  • Психоэмоциялық стресстер;
  • Еңбек пен демалыстың дұрыс емес алмасымы;
  • Түнгі уақыттағы немесе қарқынды психологиялық жүктемелермен байланысты жұмыс;
  • Дұрыс емес тамақтану;
  • Артық салмақ;
  • Төмен физикалық белсенділік;
  • Шылым шегу;
  • Алкогольді шамадан тыс тұтыну.

   Тәуекел факторларын біле отырып, осы қауіпті аурудың алдын-алу үшін уақытылы шаралар қолдануға болады.

Артериялық қысымды өлшеу ережелері:

  • Өлшеуден 30 минут бұрын шылым шегуге, қою кофе немесе шай ішуге болмайды;
  • Тамақтанғаннан кейін өлшеуді 1-2 сағаттан кейін жасаған дұрыс;
  • Өлшеу кезінде босаңсып отырып, қозғалмау және сөйлемеу керек;
  • Егде жастағы адамдарға АҚ-ды тұру және жату күйінде қосымша өлшеу ұсынылады;
  • АҚ-ды өлшейтін қолды киімнен босатып, үстел үстіне жүрек деңгейінде қою керек;
  • Тонометр манжетін иыққа оның төменгі жиегі шынтақ бүгілуінен 2 көлденең саусақ жоғары болатындай етіп тағу керек;
  • Өлшеу нәтижелерін дәптерге немесе күнделікке жазу керек және дәрігерге барған кезде оны өзіңізбен бірге алып дәрігіерге көрсетуге жөн болады.

   Артериялық гипертонияның алдын алу

   Алдын алудың ең қарапайым және қол жетімді әдісі салауатты өмір салтын ұстану, өзіңізде және отбасы мүшелеріңізде бала кезінен бастап дұрыс, салауатты әдеттерді тәрбиелеу болып табылады. Сізде тәуекел факторлары бар-жоғын, олардың не екенін және оларды қалай түрлендіруге болатынын бағалау ұсынылады.

   ТФ өзгерту бойынша ұсыныстар

  • Тамаққа қосымша тұз қоспаңыз, маринадтарды, тұзды өнімдерді және ысталған еттерді шектеңіз. Ас тұзының тәуліктік мөлшері толтырылмаған 1 шай қасықтан аспауы керек. Ас тұзын азайту артериялық қысымды дәрі-дәрмексіз орта есеппен 5 – 10 мм.сын.бағ. төмендетуге мүмкіндік береді;
  • Дене салмағын бақылаңыз, семіздікпен күресіңіз! Салмақты қалыпқа келтіру артериялық қысымды төмендетуге көмектеседі, инфаркт, инсульт және өлім қаупін азайтады;
  • Гиподинамияға жол бермеңіз! Физикалық белсенділік жүрек – қантамыр жүйесінің жағдайын жақсартады, оның стресске және артық салмаққа төзімділігін арттырады, артериялық қысымның жоғарылауына жол бермейді. Физикалық жаттығулардың жалпы ережелері: жүйелілік, оңтайлы қарқындылық және кезеңділік. Жаттығулар аптасына кемінде 3-5 рет жасалуы керек, ал жүктеменің қарқындылығы жалпы жағдай және пульстің көмегімен бақылануы керек (1 минут ішінде 220 соққы минус жас);
  • Шылым шегуден бас тартыңыз! Бұл тыныс алу органдары мен қан айналымы жүйесінің ауруларының дамуының жетекші факторлардың бірі;
  • Күн тәртібін қалыпқа келтіріңіз, жеткілікті ұйықтаңыз, физикалық жаттығулар мен демалуды алмастырыңыз. Релаксация үшін күніне 10 минуттан кем емес уақыт бөліңіз;
  • Стресске төзімділікті арттырыңыз! АГ бар пациенттерінде стресске төзімділік төмен екендігі дәлелденген, бұл аурудың өршуіне ықпал етеді және асқынулармен қауіп төндіреді. Егер мәселені өздігінен шешу мүмкін болмаса -психологқа барудан ұялмаңыз.

   Стресске төзімділікті арттыру үшін психологтар мыналарды ұсынады:

  • Барлық істерді бірден қамтуға тырыспаңыз, негізгі басымдықтарды жайғастыруды үйреніңіз;
  • Уақытылы демалыңыз, істерді алмастырыңыз, өйткені монотонды жұмыс шаршатады, ал істерді алмастыру күш пен денсаулықты сақтауға көмектеседі;
  • Кез-келген мәселеде нақты және маңызды мақсаттар қойыңыз, оларға қол жеткізгеніңіз үшін өзіңізді жігерлендіріңіз;
  • Оқиғалар мен адамдардың жарқын жақтарын көруге тырысыңыз;
  • Егер сізге жағымсыз іс немесе әңгіме жасау керек болса, оны «кейінге» қалдырмаңыз, бірақ оны қалай жақсы өткізу керектігін ойлаңыз;
  • Жанжалды жағдайлардан аулақ болыңыз және оларды өзіңіз жасамаңыз, өз күштеріңіз бен іс-әрекеттеріңіздің дәйектілігін нақты бағалаңыз;
  • Өзіңіздің «артықшылықтарыңызды» көруге тырысыңыз, тіпті қандай да бір істе немесе әңгімеде сәтсіздікке ұшырасаңыз да;
  • Позитивті болуға тырысыңыз.

   Егер сізде артериялық гипертония диагнозы қойылған болса-үмітіңізді үзбеңіз! Емдеуші дәрігердің тағайындауларын қатаң орындаңыз, дәрі-дәрмектерді өздігіңізден тоқтатпаңыз, себебі бұл жағдайдың нашарлауына қауіп төндіреді. АГ емдеудің мақсаты жүрек-қан тамырлары асқынуларының қаупін барынша азайту болып табылады, оған бар тәуекел факторларын түзету және АҚ деңгейін мақсатты сандарға дейін төмендету арқылы қол жеткізіледі, яғни 130/90 мм.сын. бағ. төмен. Гипертониялық ауруды емдеу ұзақ, іс жүзінде өмір бойы екенін есте ұстаған жөн. Егер пациент дәрі-дәрмектерді уақытында қабылдамаса немесе емделуден үзіліс жасаса, ол өз жағдайын нашарлатады. Дәрі-дәрмектерді қабылдауды өткізіп алмаңыз, тіпті қан қысымы қалыпқа келген болса да, бұл дәрі-дәрмектерді қабылдағандықтан болады. Барлық жағымсыз сезімдеріңізді күнделікке енгізіңіз және оларды емдеуші дәрігермен талқылаңыз, қажет болған жағдайда сізге емдеуді түзетеді.

   Барлығыңызға өзіңізге қамқор болуды, әрқашан сау болуды тілейміз!

   Мищенко Г. В. учаскелік терапевт

31 мамыр – Дүниежүзілік темекіден бас тарту күні

   Темекі шегу және әйелдің денсаулығы

   Жыл сайын әлемде көптеген адамдар оның салдары туралы ойланбастан темекі шегуді әдетке айналдырады. Бұл тәуелділік тек темекі шегушінің өзіне ғана емес, сонымен бірге жанында болатын және темекі түтінін жұтып қойғандардың барлығына да зиян тигізеді. Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының сарапшылары темекі шегудің салдарынан қайтыс болған адамдар санының қорқынышты сандарын келтіреді – бұл жылына бес миллионға жуық адамның өмірі! Аса өкінішке орай, темекі шегетін әйелдердің саны артып келеді. Бұл бүкіл адамзат үшін нағыз қасірет, өйткені темекі шегетін әйел өз денсаулығын ғана емес, болашақ ұрпақтың – балаларының денсаулығын да бұзады!

   Никотиннен басқа темекі түтінінде улы заттар мен канцерогендердің көп мөлшері бар екендігі бұрыннан дәлелденген. Ол жынысына қарамастан барлығына бірдей зиян келтіреді, бірақ әйел ағзасы никотиннің әсеріне көбірек ұшырайды, ол тезірек дамиды және аурулар ауыр өтеді, ал әйелге жаман әдеттен бас тарту қиынырақ. Медицина ғалымдары темекі шегетін әйелдерде миокард инфарктісі темекі шегетін еркектерге қарағанда 3 есе жиі кездесетінін анықтады. Егер әйел темекі шегетін болса және ауызша контрацептивтерді қатар қабылдаса, онда оның миокард инфарктісінің даму қаупі 20 есе артады. Әйелдер темекі шегу “сәні” үшін аяусыз зардап шегеді!

   Темекі шегудің әйел ағзасына әсері:

  • Темекі шегу эстроген  – әйел ағзасының қорғаушылары гормондарының өндірісіне теріс әсер етеді, соның салдарынан терінің қаттылығын қолдайтын коллаген жойылып, әйелдің терісі тез солып қалады;
  • Темекі түтінінің газдары қан эритроциттерінде гемоглобинмен байланысады және ағзаның тіндерінде оттегі жеткіліксіз болады, бұл метаболизмнің бұзылуына әкеледі.  Бұл әсіресе жүктілік кезінде және баланы емізу кезінде қауіпті;
  • Темекі уы мен ыстық ауаның әсерінен дауыс желбезектерінің икемділігі төмендейді, көмейдің шырышты қабаты кебеді және зақымдалады, бұл дауыстың тазалығын жоғалтады, аса дөрекі, қарлыққан, сықырлаған болады;
  • Тыныс алу жолдарына ингаляциялық ыстық темекі түтінінің ұзақ уақыт әсер етуі оларда созылмалы қабынуды тудырады, шырышты жасушалар зақымдалады, мутацияға ұшырайды және қатерлі ісіктер жиі дамиды;
  • Ыстық темекі түтіні тіс эмалын бұзады, онда микробтар еніп, тіс жегісінің дамуына әкелетін микро жарықтар пайда болады;
  • Темекі шегетін әйелдерде темекі шегетін еркектерге қарағанда асқазанның шырышты қабаты тезірек зақымдалады, сондықтан созылмалы гастрит, асқазан жарасы, қатерлі ісік ерте дамиды;
  • Темекі шегу сілекей бездерін тітіркендіреді, сілекей ағуы күшейеді, әйел жиі түкіріп, қақырық түсіруге мәжбүр болады, бұл өте эстетикалық емес;
  • Темекі түтінінің жүйке жүйесіне уытты әсеріне байланысты темекі шегудің сипаты өзгереді – ол жүйкесі зақымдалған, ашуланшақ, дөрекі болады, көбінесе бас ауруы, ұйқысыздық, шаршау мазалайды;
  • Никотин, шайырлар және темекі жануының уыттары әйелдің жүрек – қан тамырлары, эндокриндік және жыныстық жүйесіне әсер етеді. Соның салдарынан жыныстық жетілу тежеледі, жыныс мүшелерінің қабыну аурулары көбейеді, бедеулік жиі кездеседі;
  • Темекі шегетін әйелде эктопиялық жүктілік, жыныс мүшелерінің қатерлі ісігі қаупі 2 есе жоғары, климакс ұзағырақ және ауыр өтеді.

   Темекі шегу және жүктілік 

   Жүктілік және темекі шегу үйлесімді емес заттар!

   Жоғарыда айтылғандай, темекі түтіні қан жасушаларының тіндерге оттегінің қажетті мөлшерін жеткізу қабілетін бұзады, сондықтан оларда оттегі жетіспеушілігі дамиды. Ең маңызды органдар – жүрек, ми, эндокриндік органдар, жыныстық жүйе бұған әсіресе сезімтал. Мұндай жағдайларда қажетті гормондардың өндірісі тежеледі, аналық жасушаның, яғни болашақ баланың ұрықтануы мен қалыпты дамуы бұзылады! Ғалымдар темекі шегетін ата-аналарда ұлдардың қыздарға қарағанда сирек туылатынын анықтады, өйткені Y хромосомасы бар ұрықтанған бала жүктіліктің басында жиі қайтыс болады. Сонымен қатар, темекі шегетін ата-аналардың ұрығы оттегі жетіспеушілігінен қайтыс болуы мүмкін, өйткені никотин тамырларды тарылтады және плацентадағы қалыпты қан ағымын бұзады, бірақ нәресте өте кішкентай және қорғансыз. Дәл осы фактор ұрықтың әртүрлі даму ауытқулары мен деформацияларына әкелуі мүмкін. Гинекологтар темекі шегетін жүкті әйелдерде жүктіліктің басталуына дейін темекіні тастағандарға қарағанда ұрықжолдастың бөліну қаупі жоғары екенін бұрыннан байқаған. Егер жүкті әйел күніне бір қорап темекі шегетін болса, онда қауіп 65% – ға дейін артады.

   Анасының құрсағындағы нәрестелер тек анасының темекі шегуінен ғана емес, сонымен қатар басқа біреудің темекі түтінінің әсерінен де зардап шегеді, өйткені анасы бұл түтінді жұтып, баласына қанмен уландырады. Егер әйел темекі шекпесе де, бірақ темекі шегетіндердің арасында жабық кеңістікте болса, бала үшін салдарлары бірдей. Жүкті әйелдерге темекі түтінінің әсері өздігінен түсік түсірудің, өлі туудың және кенеттен нәресте өлімі синдромының (КНӨС) негізгі себептерінің бірі болып табылады.

   Темекі шегу және емізу

   Әйелдердің денсаулығы нәзік, ал нәрестенің денсаулығы одан да нәзік. Емшекпен емізу кезінде темекі шегу кішкентай ағзаға жүктілік кезіндегідей зиян келтіреді. Тіпті күніне бір-екі темекі де балаға үлкен зиян келтіруі мүмкін, өйткені ол нәресте кезінен бастап түтіннің уытты әсеріне ұшырайды, никотинге тәуелді болады және оның барлық зардаптарынан зардап шегеді.

   Құрметті әйелдер, сіз өзіңіз үшін ғана емес, сонымен бірге сіз көтерген және дүниеге әкелген кішкентай өміріңіз үшін жауапкершілік туралы ойланыңыз. Сондықтан, қыздарға, бойжеткендерге, әйелдерге ең жақсы кеңес – темекі шегуді бастамаңыз, бұл «сәнді әдетке» алданбаңыз, өйткені темекі өнімдерінің жарнамасы және қолында темекі бар сәнді әйелдердің әдемі суреттері – бұл бизнес, бұл сіздің есебіңізден пайда табу үшін мамандардың жұмысы.  Темекі шегетін ерлер мен әйелдер ақшаны ғана емес, ең бастысы денсаулығын жоғалтады.

   Өзіңізге қамқорлық жасаңыз және әрқашан сау болыңыз!

   Смаилова Ф.К. СӨС дәрігері

 

Жылдың ыстық мезгілінде су ішу режимі бойынша ұсыныстар

   Жазғы ыстық ауа-райы жағдайында адам ағзасы сұйықтықты тез жоғалтады, сондықтан сусыздандыруға жол бермей, оның қорын уақытылы толықтыру қажет.

   Сусыздандыру – бұл су балансы қалыптыдан төмен болатын жағдай. Әдетте, сау адамда ішке қабылдайтын және бөлінетін сұйықтық мөлшері қатаң тепе-теңдікте болады және  ағзадағы су балансын қамтамасыз етеді.  Бұл көрсеткіш тіпті 2-3% төмендеген кезде сусыздандырудың алғашқы белгілері пайда болуы мүмкін, мысалы:

  • Шөлдеу;
  • ауыздағы құрғақтық;
  • сілекейді жұтудың қиындауы;
  • терінің құрғақтығы;
  • жүрек соғу жиілігі мен тыныс алудың жиілеуі;
  • бас ауруы.

   Аса ауыр жағдайларда әлсіздік, бас айналу, көру қабілетінің бұзылуы, аяқтың құрысуы, жалпы жағдайының нашарлауы дамуы мүмкін. Көрсетілген белгілерге назар аударып, оларды дер кезінде емдеу қажет, өйткені су балансының қалыптыдан  20% – ға төмендеуі  адам өліміне әкелуі мүмкін. Бұл ағза жасушаларындағы барлық биохимиялық процестер судың қатысуымен жүретіндігіне байланысты болады, оның жетіспеушілігі кезінде қан көлемі күрт төмендейді, ол қою және тұтқыр болады, бұл ұсақ тамырлардағы қан айналым мен  зат алмасудың бұзылуына, баяу өтуіне алып келеді. Сонымен қатар, ыстық уақытта адам терімен көп мөлшерде электролиттерді жоғалтады, бұл ағзаның күйіне теріс әсер етеді. Осындай себептерге байланысты  жаз уақытында су ішу режимін дұрыс ұйымдастыру және сақтау өте маңызды.

   Тиісті су балансын сақтау үшін диетологтар келесі ережелерді сақтауға кеңес береді:

  • Ыстық уақытта шөлдеу сезімін ескере отырып, көбірек сұйықтық ішу ұсынылады. Бұл минералды су, әлсіз жасыл шай, сумен сұйылтылған қышқыл-сүт сусындары, жеміс суы, тәтті емес жеміс сусындары, шөптердің қайнатпалары болуы мүмкін. Сұйылтылған табиғи шырындарды ішу пайдалы, мысалы-1:10 қатынасында сумен араластырылған лимон шырыны, жалбыз, қияр және басқалары қосылған сусындар. Шырындар тәтті болмауы керек. Шайдың, судың және басқа сусындардың ұсынылған температурасы 12-15°C аралығында болуы тиіс. Табиғи шырындар мен минералды сулар теріден жоғалған микроэлементтерді қалпына келтіруге көмектеседі, ал сүт сусындары ақуыздың шығынын толтырады.
  • Қалыпты уақыт мезгілінде сау ағзаға күніне орта есеппен 1,5-2,5 литрге дейін су қажет. Есептеу қарапайым: дене салмағының 1 кг-на 30 мл су қажет. Бірақ жаз уақытында сұйықтықтың жоғалуының артуына байланысты ағзаның суға деген қажеттілігі жоғарлайды, бұл жағдайда 1 кг-ға 40 мл-ге дейін сұйықтық қабылдау керек. Ыстық климат жағдайында, ауыр физикалық жұмыс немесе спортпен шұғылдану кезінде сіздің күнделікті қалыпты мөлшерге 400-ден 600 мл-ге дейін қосымша сұйықтық қабылдау ұсынылады. Су балансын сақтау үшін әр 1,5 – 2 сағат сайын шамамен 100 -200 мл сұйықтық ішу қажет.
  • Ыстықта, салқын мұздалған суды, сіз қанша қаласаңыз да, ішуге болмайды. Мұзды су ауыз қуысы мен тамақтың шырышты тамырларының тарылуын тудырады, жергілікті иммунитетті төмендетеді, ал ол тамақ ауруы, ларингит, бронхит сияқты қабынуды тудыруы мүмкін.
  • Қоршаған ортаның жоғары температурасында қантты сода, энергетикалық және алкогольдік сусындарды қабылдаудан аулақ болу керек, өйткені олар шөлді қандырмайды, керісінше оны күшейтеді. Алкоголь ыстық ауа-райында ағзаның күрт сусыздандыруына әкелуі мүмкін, жүрек пен қан тамырларына жүктемені арттырады.
  • Қою кофені ұнататындар оның несеп айдайтын әсері бар екенін және сусыздандыруға ықпал ететінін есте сақтауы керек. Осыған байланысты, ағзада сұйықтық тапшылығын болдырмау үшін әр шыны-аяқ кофеден кейін бір стақан таза су ішу ұсынылады.

Егде жастағы адамдар нені есте сақтауы керек

   Орта есеппен адам ағзасы 75 %, ми – 85 %, қан – 95% судан тұрады. Жасы ұлғайған сайын ағзадағы су мөлшері азаяды. Зерттеу нәтижелері бойынша егде жастағы және кәрі жастағы адамдарда шөлдеу сезімінің бәсеңдеуі, бүйрек қызметінің төмендеуі, физикалық белсенділіктің шектелуі, су қабылдау мөлшерінің азаюы анықталады. Егде жастағы адам үшін 25-30 сағат ішінде сұйықтықты қабылдамау өте қауіпті, себебі жаздың ыстығында жүрек-қан тамырлары және ағзаның басқа жүйелері ауруларының күшеюіне алып келуі мүмкін, соның ішінде гипертония, қан тамырларының бұзылуы, тромбоз, естің жоғалуы, инсульт аурулары.

   Сондықтан егде жастағы адам үшін күніне жеткілікті мөлшерде сұйықтық қабылдау өте маңызды. Кем дегенде 1700 мл су ішу ұсынылады, ал қоршаған ортаның температурасын ескере отырып, бұл мөлшер артады.  Ішілген сұйықтық егде жастағы адамдарда іш қатудың нәзік мәселесін шешуге және ылғалдануға көмектеседі.

   Сонымен қатар  жүрек-қан тамырлары патологиясы, семіздік, гипертония, қант диабеті, бүйрек аурулары бар адамдар ыстық ауа-райында дәрігермен үнемі байланыста болуы керек және су мен микроэлементтердің қажетті тепе-теңдігін сақтау үшін қабылданатын сұйықтық мөлшерін түзету қажет.

   Смаилова Ф.К. салауатты өмір салты дәрігері

Жылдың ыстық мезгілінде су ішу режимі бойынша ұсыныстар

   Жазғы ыстық ауа-райы жағдайында адам ағзасы сұйықтықты тез жоғалтады, сондықтан сусыздандыруға жол бермей, оның қорын уақытылы толықтыру қажет.

   Сусыздандыру – бұл су балансы қалыптыдан төмен болатын жағдай. Әдетте, сау адамда ішке қабылдайтын және бөлінетін сұйықтық мөлшері қатаң тепе-теңдікте болады және  ағзадағы су балансын қамтамасыз етеді.  Бұл көрсеткіш тіпті 2-3% төмендеген кезде сусыздандырудың алғашқы белгілері пайда болуы мүмкін, мысалы:

  • Шөлдеу;
  • ауыздағы құрғақтық;
  • сілекейді жұтудың қиындауы;
  • терінің құрғақтығы;
  • жүрек соғу жиілігі мен тыныс алудың жиілеуі;
  • бас ауруы.

   Аса ауыр жағдайларда әлсіздік, бас айналу, көру қабілетінің бұзылуы, аяқтың құрысуы, жалпы жағдайының нашарлауы дамуы мүмкін. Көрсетілген белгілерге назар аударып, оларды дер кезінде емдеу қажет, өйткені су балансының қалыптыдан  20% – ға төмендеуі  адам өліміне әкелуі мүмкін. Бұл ағза жасушаларындағы барлық биохимиялық процестер судың қатысуымен жүретіндігіне байланысты болады, оның жетіспеушілігі кезінде қан көлемі күрт төмендейді, ол қою және тұтқыр болады, бұл ұсақ тамырлардағы қан айналым мен  зат алмасудың бұзылуына, баяу өтуіне алып келеді. Сонымен қатар, ыстық уақытта адам терімен көп мөлшерде электролиттерді жоғалтады, бұл ағзаның күйіне теріс әсер етеді. Осындай себептерге байланысты  жаз уақытында су ішу режимін дұрыс ұйымдастыру және сақтау өте маңызды.

   Тиісті су балансын сақтау үшін диетологтар келесі ережелерді сақтауға кеңес береді:

  • Ыстық уақытта шөлдеу сезімін ескере отырып, көбірек сұйықтық ішу ұсынылады. Бұл минералды су, әлсіз жасыл шай, сумен сұйылтылған қышқыл-сүт сусындары, жеміс суы, тәтті емес жеміс сусындары, шөптердің қайнатпалары болуы мүмкін. Сұйылтылған табиғи шырындарды ішу пайдалы, мысалы-1:10 қатынасында сумен араластырылған лимон шырыны, жалбыз, қияр және басқалары қосылған сусындар. Шырындар тәтті болмауы керек. Шайдың, судың және басқа сусындардың ұсынылған температурасы 12-15°C аралығында болуы тиіс. Табиғи шырындар мен минералды сулар теріден жоғалған микроэлементтерді қалпына келтіруге көмектеседі, ал сүт сусындары ақуыздың шығынын толтырады;
  • Қалыпты уақыт мезгілінде сау ағзаға күніне орта есеппен 1,5-2,5 литрге дейін су қажет. Есептеу қарапайым: дене салмағының 1 кг-на 30 мл су қажет. Бірақ жаз уақытында сұйықтықтың жоғалуының артуына байланысты ағзаның суға деген қажеттілігі жоғарлайды, бұл жағдайда 1 кг-ға 40 мл-ге дейін сұйықтық қабылдау керек. Ыстық климат жағдайында, ауыр физикалық жұмыс немесе спортпен шұғылдану кезінде сіздің күнделікті қалыпты мөлшерге 400-ден 600 мл-ге дейін қосымша сұйықтық қабылдау ұсынылады. Су балансын сақтау үшін әр 1,5 – 2 сағат сайын шамамен 100 -200 мл сұйықтық ішу қажет;
  • Ыстықта, салқын мұздалған суды, сіз қанша қаласаңыз да, ішуге болмайды. Мұзды су ауыз қуысы мен тамақтың шырышты тамырларының тарылуын тудырады, жергілікті иммунитетті төмендетеді, ал ол тамақ ауруы, ларингит, бронхит сияқты қабынуды тудыруы мүмкін;
  • Қоршаған ортаның жоғары температурасында қантты сода, энергетикалық және алкогольдік сусындарды қабылдаудан аулақ болу керек, өйткені олар шөлді қандырмайды, керісінше оны күшейтеді. Алкоголь ыстық ауа-райында ағзаның күрт сусыздандыруына әкелуі мүмкін, жүрек пен қан тамырларына жүктемені арттырады;
  • Қою кофені ұнататындар оның несеп айдайтын әсері бар екенін және сусыздандыруға ықпал ететінін есте сақтауы керек. Осыған байланысты, ағзада сұйықтық тапшылығын болдырмау үшін әр шыны-аяқ кофеден кейін бір стақан таза су ішу ұсынылады.

Егде жастағы адамдар нені есте сақтауы керек

   Орта есеппен адам ағзасы 75 %, ми – 85 %, қан – 95% судан тұрады. Жасы ұлғайған сайын ағзадағы су мөлшері азаяды. Зерттеу нәтижелері бойынша егде жастағы және кәрі жастағы адамдарда шөлдеу сезімінің бәсеңдеуі, бүйрек қызметінің төмендеуі, физикалық белсенділіктің шектелуі, су қабылдау мөлшерінің азаюы анықталады. Егде жастағы адам үшін 25-30 сағат ішінде сұйықтықты қабылдамау өте қауіпті, себебі жаздың ыстығында жүрек-қан тамырлары және ағзаның басқа жүйелері ауруларының күшеюіне алып келуі мүмкін, соның ішінде гипертония, қан тамырларының бұзылуы, тромбоз, естің жоғалуы, инсульт аурулары.

   Сондықтан егде жастағы адам үшін күніне жеткілікті мөлшерде сұйықтық қабылдау өте маңызды. Кем дегенде 1700 мл су ішу ұсынылады, ал қоршаған ортаның температурасын ескере отырып, бұл мөлшер артады.  Ішілген сұйықтық егде жастағы адамдарда іш қатудың нәзік мәселесін шешуге және ылғалдануға көмектеседі.

   Сонымен қатар  жүрек-қан тамырлары патологиясы, семіздік, гипертония, қант диабеті, бүйрек аурулары бар адамдар ыстық ауа-райында дәрігермен үнемі байланыста болуы керек және су мен микроэлементтердің қажетті тепе-теңдігін сақтау үшін қабылданатын сұйықтық мөлшерін түзету қажет.

Смаилова Ф.К. салауатты өмір салты дәрігері

Тыныс алу жолдарына бөгде зат түскенде көрсетілетін алғашқы көмек

   Біздің өміріміздегі төтенше жағдайлардың бірі – тыныс алу жолдарына бөгде заттардың түсуі. Бұл жағдай кез келген жаста және кез келген жағдайда пайда болуы мүмкін – үйде, көшеде, кафеде, пойызда немесе көлікте, өйткені тыныс алу жолдарының ішінара немесе толық бітелуіне байланысты тыныс алу жеткіліксіздігі дамуы, тіпті өлімге дейін алып баруы мүмкін. Жәбірленуші сіздің балаңыз, туысыңыз немесе бейтаныс адам болуы мүмкін. Жәбірленушіге көмек көрсетудің табыстылығы басқалардың және көмек көрсететін адамның сауатты әрекеттеріне тікелей байланысты.  Мысалы, дүние жүзіндегі көптеген мейрамханаларда даяшылар жұмысқа қабылдау кезінде Геймлих әдісін (Heimlich) меңгеруі қажет.

   Бөгде заттың тыныс алу жолдарына түсу себептері. Балаларда бұл жағдай көбінесе 2 жастан 4 жасқа дейінгі аралықта кездеседі, бірақ үлкен жаста да болуы мүмкін. Кішкентай балалар тамақ ішу кезінде жиі ойнайды және аузына кішкентай заттарды салып, содан кейін оны кездейсоқ жұтып қоюы мүмкін.Ересектерде тамақты шайнамай тез қабылдағанда, тамақ ішу кезінде белсенді сөйлесу  немесе күшті алкогольдік интоксикация жағдайында тыныс алу жолдарына түсуі мүмкін. Ауызына тіс шұқығыш, тырнақ, ине, түйме, тиын ұстайтын әдеті бар адамдардың тыныс алу жолдарына бөгде заттың түсуі әлдеқайда жоғары.  Көбінесе бөгде денелердің аспирациясы неврологиялық бұзылыстарда (инсульт, миастения және т.б.) және бас миының жарақаттары кезінде болады.

Бөтен дененің енуіне байланысты тыныс алу жолдарының бітелу белгілері

   Мұндай жағдайлардың күтпеген жерден пайда болуына байланысты симптомдар жедел дамиды: кенеттен адам сөйлесуді, күлуді, айғайлауды немесе жылауды тоқтатады және қолымен тамағын ұстайды. Қатты жөтел пайда болады, жәбірленуші сұрақтарға жауап беруді тоқтатады, тыныс алғанда сырылдар мен ысқырықтар естіледі. Тыныс алу жолдарының бітелуі ішінара немесе толық болуы мүмкін. Тыныс алу жолдарының ішінара обструкциясы кезінде зардап шегуші тыныс алу қабілетін, қиын болса да, жоғалтпайды, есі сақталады.

    Не істеу керек:

  • жәбірленушіні жөтелуді жалғастыруға ынталандыру керек: «Қатты жөтел, деміңді шығар!»;
  • 103 немесе 112 нөміріне қоңырау шалыңыз және жедел жәрдем шақырыңыз;
  • жәбірленушінің бүйіріне және сәл артына тұрыңыз;
  • жәбірленушіні бір қолыңызбен ұстап, екінші қолыңызбен оны алға еңкейтіңіз, сонда бөгде зат ығыса, ол жәбірленушінің аузына түсіп, тыныс алу жолына төмен түспеуі керек;
  • зардап шегушінің жауырын аралығына алақаныңыздың негізімен 5 рет қатты соққы жасаңыз;
  • әр соққыдан кейін тыныс алу жолдарының ашылғанын тексеріңіз.

   Егер 5 соққыдан кейін бөгде дене шықпаса, сізге:

  • жәбірленушінің артында тұрып, оны екі қолмен іштің жоғарғы бөлігі деңгейінде ұстап;
  • бір қолыңызбен жұдырық жасап, кіндік пен семсер тәрізді өсінді арасына қойыңыз;
  • екінші қолыңызбен жұдырығыңызды қысыңыз және зардап шегушіні сәл алға еңкейтіңіз, оның ішін жоғары және өзіңізге қарай қатты басыңыз;
  • қажет болған жағдайда 5 ретке дейін қайталаңыз;
  • ауыз қуысында бөгде заттың бар-жоғын тексеріңіз және бар болған жағдайда оны шығарып тастаңыз;
  • жедел медициналық көмек келгенше зардап шегушіні жалғыз қалдырмаңыз.

Геймлих әдісін орындау (абдоминалды басулар)

 

   Маңызды! Егер бөгде денені алып тастау мүмкін болмаса, ішіне 5 қысым жасап, арқасынан 5 рет соғу арқылы оны алып тастау әрекетін жалғастыру қажет.

 

Жоғарғы тыныс алу жолдарының өтімсіздігі толық бұзылған кезіндегі алғашқы көмек көрсету

    Тыныс алу жолдарының толық бітелуінің белгілері:

  • зардап шегуші аузын кең ашса да, толқып, дем ала алмайды;
  • сөйлей алмайды, жөтелмейді;
  • беті алдымен қызарады, содан кейін бозарып, көгереді, әсіресе ерні;
  • тыныс алудың бұзылуынан өте тез (бірнеше секунд ішінде) есінен тану пайда болады;
  • өте қысқа мерзімде жүрек қызметі тоқтап, клиникалық өлім басталады.

   Бұл жағдайда уақыт жоғалтуға болмайды! Бұл жерде шешуші фактор уақыт болып табылады – көмек неғұрлым тез басталса, зардап шегушінің жандану ықтималдығы соғұрлым жоғары болады.Жедел медициналық жәрдем бригадасын дереу шақырып, одан әрі алгоритм бойынша әрекет ету қажет:¾ жәбірленушіні бүйіріне жатқызып, екінші қолмен ұстап, иық аралықтарының арасына алақаныңыздың негізімен 5 рет қатты соққы жасаңыз. ¾ әсері болмаса, дәрігерлер келгенге дейін дереу жүрек-өкпе реанимациясын бастау керек, ол үшін төс сүйегіне 5 см тереңдікте қолмен ырғақты қысым жасап және өкпенің жасанды тынысын орындау қажет. Көмек көрсету кезінде ауыз қуысында бөтен дененің болу болмауын қадағалаңыз, пайда болған жағдайда дереу алып тастаңыз.

   Бір жасқа дейінгі балаларда бөгде денеден туындаған жоғары тыныс алу жолдарының өтімділігінің толық бұзылуы кезінде алғашқы көмек көрсету алгоритмі

   Белгілері:

  • Нәрестенің беті көгереді;
  • Бала дыбыс шығармай жылайды;
  • Бала тыныс алмайды.

   Алғашқы көмек:

  • Жедел медициналық жәрдем тобын шақырып, топ келгенге дейін көмек көрсетуді бастаңыз;
  • Баланы ішімен сол қолының білегіне, бетін төмен қаратып («шабандоз» күйі) қойып, оң қолының алақанының негізімен жауырын аралықтарының арасына 5 рет қысқа соққы жасаңыз;
  • Ауыз қуысында бөгде заттың бар-жоғын тексеріп, оны алып тастаңыз;
  • Егер бұл әрекет жұмыс істемесе, баланы шалқасынан жатқызып (басын денеден төменірек), қолыңызға немесе тізеңізге қойып, басын төмен қарату керек;
  • Кеуденің төменгі үштен бірі деңгейінде кеудеге емізіктен бір саусаққа төмен 5 рет қысым   жасаңыз (баланың ішінен басуға болмайды);
  • Бөгде зат шықпағанша немесе жедел жәрдем келгенге дейін көмек көрсетуді жалғастырыңыз. 

   Егер бала есінен танып қалса, төс сүйегіне төрт саусақпен ырғақты басуды және жасанды тыныс алуды бастау керек.

   ЖМКК бөлімшесі дәрігері Н.О. Медеубеков

Суға бату кезіндегі алғашқы көмек

   Әсіресе жаз мезгіліндегі қайғылы оқиғалардың бірі, суға батудан болған адам өлімі болып табылады. Соның ішінде балалардың қаза болуы 2 есе қайғылырақ!

   Суға бату – бұл тыныс алу жолдарына көп мөлшерде судың түсуі нәтижесінде болған механикалық асфиксия (тұншығу) түрі. Суға бату сондай-ақ жүректің суық суда рефлекторлық тоқтауынан немесе дауыс байламдарының спазмы салдарынан туындауы мүмкін, бұл тыныс алудың тоқтауына әкеледі.

   Адам суға өз еркімен: шомылу, балық аулау, су астында аң аулау сияқты немесе кездейсоқ жағдайларда да: кеме апаты, суға құлау, зардап шеккендерге көмек көрсету кезінде де түсуі мүмкін.

   Статистика бойынша суға бату жағдайларының 80%-ы суға түсудегі ережелердің сақталмау салдары болып табылады. Сонымен қатар, адам жүзе алмағандықтан емес, дүрбелең тудыратындықтан суға батады!

 
  

Судағы жазатайым оқиғалардың негізгі себептері:

  • судың жанында өзін-өзі ұстау ережелерін бұзу, мас күйінде шомылу, алыс қашықтықтарға жүзу;
  • суға жүзе алмайтын адамдардың түсуі, балаларға тиісті бақылаудың болмауы;
  • ескерту белгілерін елемеу, белгісіз жерлерде сүңгу және шомылу, суға түсу кезінде су бетіне қатты соққы беру;
  • шамадан тыс шаршау, жарақаттар, конвульсиялар, суда есінен тану;
  • тыныс алу жолдарының спазмы немесе суық суға кенеттен түскен кезде жүректің тоқтауы, «суық шок»;
  • үрлемелі жүзу құралдарының жарылуы, жылдам ағыс, су бұрылыстары, жоғары толқындар, балдырлармен оралу және т.б.

Адамның суға батып бара жатқанын қалай түсінуге болады?

   Шынайы өмірде адам кинодағы сияқты суға батпайды. Суға батқан адам қолын қатты көтермейді, айқайламайды, суды көп шашыратпайды, көмекке шақыра алмайды – ол үшін оған ауа жетпейді! Жақын арадағы адамдар тіпті адамның қиындықта екенін де байқамауы мүмкін.

Суға батып бара жатқан адамның белгілері:

  • адамның басы судың үстінен толық көтерілмейді, аузы судың астында немесе судың деңгейінде болады;
  • суға батқан адам судан қолын итеріп, аяқтарын жайсыз қозғай отырып, суда тігінен тұрады – «жұлқынады»;
  • суға батушы аузын ашып, құрыса дем ала отырып, артқа шегінуге тырысады;
  • адам ауызымен ауаны аулайды, тыныс алу уақыты жылдам, қысқа;
  • көздер жабық болуы мүмкін немесе көздің мәні жоқ, ештеңеге назар аудармайды;
  • ылғалды шаш көзді жауып тұрады және адам оны жақсы көру үшін жинай алмайды.

Егер сіз адамды суға батып бара жатыр деп ойласаңыз, оған назар аударып, бәрі дұрыс па деп сұраңыз. Егер сізге жауап бермесе немесе сіз мағынасыз көзқарас байқасаңыз, бұл көмек көрсетуге белгі болып табылады. Мұндай жағдайда басты ереже – уақыт жоғалтпау, өзіңді қолға алып, келесі қадамдарды орындау:

  1. Сізге ештеңе қауіп төндірмейтініне көз жеткізіңіз. Зардап шегушіні судан тез шығарыңыз.
  2. Зардап шегушінің есінің дұрыстығын тексеріңіз – «Сізге көмектесу керек пе?». Егер ол есінен танып қалса, көмекке шақырыңыз: Көмектесіңдер! Көмек керек! Жедел жәрдем шақырыңыз! “. ⠀
  3. Тыныс алу, мойын артерияларында тамыр соғуы, көз қарашығының жарыққа реакциясы бар ма, тексеріңіз. Егер тыныс алу болмаса, су тыныс алу жолдарынан шығуы үшін зардап шегушіні тізеңізге (ішімен) көлденең, басын кеудеден төмен қаратыңыз. Ауыз қуысын бөгде заттардан тазартыңыз, судың шығуын жеңілдету үшін кеудеге бірнеше рет басыңыз.
  4. Тыныс алу жолдарының өтімділігіне көз жеткізіңіз, зардап шегушіні арқасымен қатты бетке қойып, қолдарыңызбен құлып жасап (бір қолдың алақанын екінші қолдың үстінен) және тереңдігі 5 см және басу жиілігі минутына кемінде 100 рет 30 рет ырғақты басыңыз. Басқан кезде қолды тік ұстаңыз, шынтақты бүкпеңіз;
  5. 30 рет басқан соң бір қолыңызды мойынының астына бастың артына жақынырақ қойыңыз, екіншісін маңдайына қойып, басын аузын ашатындай етіп артқа аударыңыз. Содан кейін оның мұрнын қысыңыз, терең дем салыңыз: орамал немесе қолдағы мата арқылы зардап шегушінің аузына 2 үрлеу жасаңыз. Бұл ретте зардап шегушінің кеуде клеткасы көтерілуі тиіс;
  6. Одан әрі жүрекке тікелей емес массаж жасап, «ауызға-ауызға» тыныс алыңыз. Бұл цикл жедел медициналық жәрдем бригадасы келгенге дейін немесе зардап шегушіде өз бетінше тыныс алу пайда болғанға дейін үзілмеуі тиіс;
  7. Егер сіз жүрек-өкпе реанимациясын бірге көрсетсеңіз, онда бір адам жүрекке массаж жасаса, екіншісі өкпеге ауа үрлейді. Жедел медициналық жәрдем бригадасы келгенге дейін мойын артерияларындағы тамырлардың пульсациясын тексере отырып, кеудені 30 рет басыңыз және 2 рет дем алыңыз, бірақ білекте емес, бұл жерде оны таба алмайсыз!

Есте сақтаңыз! Суға бату кезінде реанимация кемінде 30 минут жүргізіледі, тіпті оның әсері болмаса да

   Егер зардап шегушінің өз бетінше тыныс алуы қалпына келсе, жедел медициналық жәрдем бригадасы келгенге дейін оны бүйіріне жатқызып, үстін жауып, денесін жылытыңыз. Оны жалғыз қалдырмаңыз, жай-күйін қадағалаңыз, өйткені кез келген сәтте оған қайтадан реанимация қажет болуы мүмкін.

Есте сақтаңыз!

Өзіңіздің қауіпсіздігіңізді ешқашан ұмытпаңыз және апатқа ұшыраған адамға көмек көрсетуге әр-дайым дайын болыңыз!

   ЖМКК бөлімінің меңгерушісі м.ғ.м. Амиров Д.Б.

Ескерту: Маймыл шешек!

   Маймыл шешек — дене қызуының көтерілуімен, жалпы интоксикациямен және бөртпенің пайда болуымен сипатталатын жануарлар мен адамдардың жұқпалы ауруы. Аурудың қоздырғышы поксвирустар тұқымдасының вирусы болып табылады – генетикалық тұрғыдан вариола вирусына жақын (адамның шешек ауруы). Вирус алғаш рет 1958 жылы Орталық Африкада ауру маймылдардан бөлініп, кейін басқа аймақтарда да анықтала бастады.

   Маймыл шешек – өте жұқпалы ауру, оның бірнеше берілу жолдары бар, сондықтан тез таралады. Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының мәліметі бойынша, биылғы жылдың басынан бері Конго Демократиялық Республикасында (КДР) маймылдың 13 700-ден астам жағдайы тіркеліп, осы инфекциядан 570-тен астам адам қайтыс болды. Қазіргі уақытта ауру КДР, Орталық Африка Республикасы, Бурунди, Кения және Руандада бір мезгілде байқалады. Маусым айының соңында бұл ауру 116 елде, соның ішінде Еуропада тіркелді. Осыған байланысты ДДҰ маймыл індетін жаһандық төтенше жағдай деп жариялады.

   Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы өз веб-сайтында 2022 жылдың мамыр айында бұл ауру кенеттен Еуропада, Солтүстік және Оңтүстік Америкада, содан кейін бүкіл әлемде кенеттен және тез тарағанын еске салады. Нәтижесінде 2022-2023 жылдар аралығында 110 елде 87 мың адам аурумен ауырып, 112 науқас қайтыс болды. Бірақ қазіргі эпидемия анағұрлым қауіпті штаммнан туындады және ДДҰ бұл ауруға ағылшын тіліндегі жаңа термин « M pox » «маймыл шешегінің» синонимі ретінде ойлап тапты.

   Көп жағдайда Mpox ауру жеңіл, бірақ ауру кейбіреулерде, әсіресе иммунитеті әлсіреген адамдарда ауыр асқынулар мен өлімге әкелуі мүмкін. 2024 жылы Оңтүстік Африкада анықталған алғашқы жеті жағдайдың барлығы АИВ-мен өмір сүретін иммунитеті төмен адамдарда болды. Олардың арасында қант диабетімен ауыратын науқас болды.

Маймыл шешегінің вирусы микроскоппен

   Инфекцияның көздері мен резервуарлары приматтар, дала иттер, африкалық тиіндер, гамбия егеуқұйрықтары, тышқандар болып табылады. Адамдар арасында ауру жыл бойы кездеседі және жасына қарамастан барлығына әсер етеді.

   Аурудың таралу жолдары:

  • Ауа тамшылары (сілекей мен қақырықтың үлкен тамшылары арқылы) , мысалы, науқаспен ≥3 сағат бойы 1,5 метрден аз радиуста болған кезде ;
  • Жыныстық қатынас, әсіресе жыныстық қатынасқа түсетін ер адамдар арасында ;
  • Байланыс жолы (биологиялық сұйықтықтармен, науқастың терісі мен шырышты қабатындағы зақымданулар, ластанған биологиялық материалмен немесе вирус орналасқан беттермен байланыста ) ;
  • Тағамдық (шикі, нашар өңделген етті жеген кезде) ;
  • Трансплацентарлы (тік жол) – анадан ұрыққа жүктілік кезінде (туа біткен маймыл шешек) .

   Яғни, вирус адам ағзасына тыныс алу жолдары, көздің және ауыздың шырышты қабаттары, жыныс мүшелері, зақымдалған тері арқылы (мысалы, жануарлардың шағуынан) түсуі мүмкін.

   Негізгі қауіп факторлары:

  • жасы 10 жасқа дейінгі балалар, жүкті әйелдер, қарт адамдар;
  • АИТВ инфекциясы және басқа иммундық тапшылығы бар адамдар;
  • Конго алқабында тұру немесе уақытша болу, эндемиялық аймақтарда ауыл шаруашылығында жұмыс істеу;
  • жануарларды күту, аңшылық және қасапшылықпен байланысты кәсіптер.

Маймыл шешегінің белгілері

   Адам ағзасына түскеннен кейін вирус аймақтық лимфа түйіндерінде ұзақ уақыт сақталады, онда ол көбейеді, содан кейін қан арқылы және/немесе лимфогенді жолмен бүкіл мүшелерге таралады. Инкубация мерзімі 5- тен 21 күнге дейін созылады . Маймыл ауруы кейде асимптоматикалық болып табылады және кейбір науқастарда ауру жануармен тікелей байланыста болған жағдайда ғана жергілікті бөртпе пайда болады;

    Ауыр клиникалық көріністері бар адамдарда ауру бас ауруымен, әлсіздікпен, қалтыраумен және дене температурасының 39,5-40 ° C дейін көтерілуімен жедел басталады. Қоздырғыштың енген жеріне жақын орналасқан лимфа түйіндері қабынып, көлемі ұлғаяды және ұлғаяды. ұстағанда ауырады. Ауыр интоксикация салдарынан тәбеттің төмендеуі, жүрек айнуы, құсу мүмкін, безгегі, қалтырау, бұлшықет ауыруы дамиды және тән бөртпе пайда болады.

Маймыл шешегіндегі бөртпенің ерекшеліктері:

  • Бөртпе жоғарыдан төменге қарай таралады: ол бет пен денеден басталады, содан кейін аяқ-қолдарда пайда болады, алақан мен табанға әсер етеді;
  • Бөртпе дақтар түрінде басталады , содан кейін көпіршіктерге (везикулаларға), содан кейін ортасында кіндік ойысы бар пустулаларға айналады, олар кейіннен қабығымен жабылады;
  • әсерінен тамақта шикі және құрғақтық сезімі , жөтел, тамақты шайнау кезінде ыңғайсыздық, сілекейдің жоғарылауы;
  • 30% жағдайда жыныс мүшелері зардап шегеді, бұл жыныстық аймақта өткір ауырсынумен бірге жүреді. Пациенттердің 20% -ында бөртпе қабақтарға әсер етеді және көздің ауырсынуын тудырады.

Асқынулар

  • Кератит (4%) және көру қабілетінің жоғалуы;
  • Терінің бактериялық инфекциясы (20%);
  • Сусыздандыруға әкелетін диарея және құсу (7%);
  • Орофаринстегі абсцесс процесі;
  • Бронхопневмония;
  • Тыныс алу жеткіліксіздігі;
  • Қан кету;
  • Менингит, менингоэнцефалит (<1%);
  • Сепсис (<1%).

   Диагноз қою үшін пациенттер зертханалық және аспаптық зерттеулерден өтеді. Науқас жұқпалы аурулар ауруханаларында емделеді, жеңіл жағдайларда емдеу үйде жүргізіледі.

Маймыл шешегінің алдын алу

   Өзіңізді және басқаларды маймыл шешегінен қорғау үшін инфекцияның белгілерін және жұқтыру жолдарын білуіңіз керек.

Маймыл шешек пен адам шешегінің негізгі айырмашылығы – науқастардың 90% дерлік болуы бөртпе пайда болғанға дейін дамитын лимфаденит (ұлғайтылған лимфа түйіндері).

   Аурудың алдын алу үшін жалпы қабылданған шараларды сақтау қажет:

  • жеке гигиена ережелерін сақтау;
  • қолды сабынмен жиі жуып, қолды дезинфекциялау құралдарын қолданыңыз;
  • көп адамдардан аулақ болуға тырысыңыз;
  • кем дегенде 1,5-2 метр қашықтықты сақтаңыз, әсіресе әуежайлар мен вокзалдарда;
  • экзотикалық елдерден келген безгегі бар адамдармен және ауру жануарлармен байланыста болуға тырысыңыз;
  • Бөлмелерді дезинфекциялау құралдарымен үнемі ылғалды тазалауды жүргізіңіз , әсіресе жиі қол тигізетін орындарды (есік тұтқалары, компьютер пернетақталары, жарық қосқыштары, ванна бөлмелері және т.б.);
  • иммундық жүйеңізді күшейтіңіз, салауатты өмір салтын ұстаныңыз.

Болат А.Б., салауатты өмір салты дәрігері

Атеросклероз

   Атеросклероз – серпімді және бұлшықетті-эластикалық артериялардың   ішкі қабықтарында  холестеринді (липидті, майлы) шөгінділердің түзілуімен жүретін созылмалы ауруы. Бұл тамырларға қолқа және оның тармақтары, жүрек, ми, ішек, бүйректер және  аяқтардың артериялары жатады.  Шөгінділер қантамырларының тарылауына алып келеді, сол себептен ағза ішіндегі қан ағымының нашарлауына байланысты түрлі асқынулар дамиды.

Ауру туралы

   Атеросклероз 50-60 жастағы ересек ер адамдарда және 60 жастан асқан әйелдерде жиі кездеседі. Бүгінгі таңда бұл аурудың таралуы, әсіресе дамыған елдерде өте жоғары. Көптеген жылдар бойы жүрек-қан тамырлары аурулары бүкіл әлемде өлімнің ең көп тараған себебі болып табылады. Олар жұқпалы аурулар, жарақаттар және қатерлі ісіктерді қоса алғанда, алда болды.

Атеросклероздың түрлері

   Атеросклероз жүйелі процесс, көптеген көріністері мен клиникалық түрлері бар ауру. Жіктеу, ең алдымен, патологиялық процестің локализациясына негізделген.

Атеросклероз  келесі түрлерге бөлінеді:

  • коронарлық артериялардың атеросклерозы (әртүрлі жүректің ишемиялық ауруын тудырады);
  • ми артериялардың атеросклерозы (жедел және созылмалы цереброваскулярлық бұзылыстарды тудырады);
  • қолқаның атеросклерозы;
  • мықын артерияларының атеросклерозы;
  • аяқ қан тамырларының атеросклерозы;
  • аортаның висцеральды (яғни, ішкі ағзаларды қоректендіретін) тармақтарының атеросклерозы (бүйректер, ішек және т.б. мүшелердің бұзылыстарын тудырады);
  • мультифокальды зақымдану (патологиялық процесс бірден бірнеше тамырлар тобын қамтиды).

   Негізгі қауіп факторлар:

  • темекі шегу (ең қауіпті фактор);
  • гиперлипопротеинемия (жалпы холестерин > 5 ммоль /л, ТТЛП> 3 ммоль /л, Lp(a)> 50 мг/ дл), – қандағы холестерин мен оның фракцияларының мөлшерінің жоғарылауы;
  • артериялық гипертензия (жоғары қан қысымы) – систолалық қан қысымы > 140 мм сын. бағ., диастолалық қысым > 90 мм сын. бағ.;
  • қант диабеті;
  • семіздік;
  • отырықшы өмір салты;
  • шамадан тыс эмоционалды жүктеме;
  • көп мөлшерде алкогольді ішу;
  • нашар тамақтану;
  • тұқым қуалайтын бейімділік;
  • постменопауза.

   Аурудың белгілері:

  • Қан қысымының жоғарылауы;
  • Кеудедегі ауырсыну;
  • Ентігу;
  • Жалпы әлсіздік;
  • Жүрек соғуының бұзылуы;
  • Жадтың бұзылуы;
  • Бас айналу;
  • Құлақ шуы;
  • Ұйқының бұзылуы;
  • Үзік-үзік ақсақтық;
  • Қолдардағы әлсіздік.

Атеросклерозды диагностикалау әдістері

   45 жастан бастап жыл сайын профилактикалық тексеруден өткен жөн, әсіресе ер адамдар.

   Ауру неғұрлым ертерек анықталса, асқыну қаупі соғұрлым төмен болады. Тиімді емдеу атеросклероздың дамуын бәсеңдетуге және науқастың жағдайын жақсартуға мүмкіндік береді. Бастапқы тексеруден өту үшін сіз, ең алдымен, жалпы тәжірибелік дәрігерге (жалпы практика дәрігері немесе отбасылық дәрігер ), сондай-ақ кардиологқа (егер сіз жүрегіңіз туралы алаңдасаңыз) немесе невропатологқа (неврологиялық белгілер болса – жадыға) хабарласа аласыз.

Білу маңызды!

  • Атеросклероз барлық артерияларға әсер етеді, сондықтан барлық тамырларды тексеру қажет;
  • Атеросклеротикалық бляшкалар «шешілмейді»;
  • Атеросклерозға арналған хирургияның мақсаты ауыр асқынулардың алдын алу болып табылады;
  • Кез келген шағымның әрқашан себебі бар.

Болат А., салауатты өмір салты дәрігері

НАЗАР АУДАРЫҢЫЗ : ТҰМАУ !

   Тұмау – тұмау вирусы тудыратын тыныс алу жолдарының жедел жұқпалы ауруы. Тұмау ерте заманнан белгілі.

   Вирус қалай беріледі?  Тұмау вирусы науқас адамнан басқаларға жөтелгенде, сөйлескенде немесе түшкіргенде ауа тамшылары арқылы беріледі.

   Тұмаудың инкубациялық кезеңі бірнеше сағаттан 2-3 күнге дейін созылады.  Ауру жедел басталады, интоксикация белгілері алдыңғы қатарға шығады – қалтырау, бүкіл денеде ауырсыну, көз алмасын жылжытқанда ауырсыну, қатты әлсіздік.

   Тұмаудың асқынулары қандай?     Бактериялық флораның белсендірілуіне байланысты тұмау жұтқыншақтың, трахеяның, бронхтың қабынуымен асқынуы мүмкін, отит, менингит және т.б. Сонымен қатар, тұмаудан кейін басқа созылмалы аурулардың өршуі жиі кездеседі.

   Тұмаудың алдын алу шаралары:

  • Тұмауға қарсы вакцинация, өйткені вакцинация осы инфекциядан қорғаудың ең тиімді құралы болып табылады. Вакциналар қауіпсіз және тұрақты сапа бақылауынан өтеді;
  • Тамақтану: витаминдер мен микроэлементтер. Бұл жерде аскорбин қышқылы (С дәрумені) әсіресе маңызды, өйткені ол дененің қарсылығын арттыруға көмектеседі. С дәруменіне бай тағамдарды көбірек тұтынған жөн (итмұрын, теңіз шырғанағы, қырыққабат, көк шөптер, цитрус жемістері);
  • Иммунитетті қатайту. Дене тәрбиесі мен шыңдалудың арқасында барлық өмірлік процестер толық және белсенді түрде аяқталады. ЖРВИ және тұмау маусымын күтпестен, қатаюды жылы мезгілде бастау керек;
  • Таза ауада серуендеу. Таза ауада күнделікті серуендеу иммундық жүйені нығайтады, ұйқыны қалыпқа келтіреді, жүрек-тамыр жүйесінің жұмысын жақсартады;
  • Жеке гигиена ережелерін сақтау. Жөтелгенде немесе түшкіргенде мұрныңызды және аузыңызды қағаз майлықпен жабыңыз, қолыңызды сабынды сумен мұқият және жиі жуыңыз (әсіресе жөтелгеннен немесе түшкіргеннен кейін), ауру адамдармен жақын араласпауға тырысыңыз, адамдар көп жиналатын жерлерден аулақ болыңыз. Бір рет қолданылатын бет пердені киіңіз.
  • Стресстен сақтаныңдар. Шамадан тыс жұмыстан және суық тиюден аулақ болыңыз;
  • Егер сіз ауырып жатсаңыз үйде болыңыз және Call Center арқылы дәрігерді шақырыңыз.

ӨЗІҢІЗ ЖӘНЕ  ЖАҚЫНДАРЫҢЫЗҒА САҚ БОЛЫҢЫЗ

ЕКПЕ САЛЫҢЫЗ

ҚОЛЫҢЫЗДЫ ЖИІ ЖУЫҢЫЗ

ӨЗІН-ӨЗІ ЕМДЕУГЕ БОЛМАЙДЫ

Геморрагиялық Марбург қызбасы

   Марбург қызбасы – ауыр интоксикациялық және геморрагиялық синдромдарымен, бауырдың, асқазан-ішек жолдарының, орталық нерв жүйесінің және басқа да ішкі мүшелердың зақымдануымен өтетін табиғи -ошақтық инфекция. Марбург геморрагиялық қызбасы аса қауіпті (карантиндік) инфекциялар тобына жатады, жоғары жұқпалылығымен және өлімімен ерекшеленеді.

   Аурудың Еуропада алғашқы таралуы 1967 жылы Марбург және Франкфурт қалаларында тіркелген. Бұл  тұтануға Африкадан әкелінген зертханалық жасыл маймылдар себеп болған. Приматтармен байланыста болған қызметкерлер, сондай-ақ науқастарға күтім жасайтын медицина қызметкерлері ауырып қалды. Сол кезде Марбург геморрагиялық қызбасымен ауырған 25 адамның жетісі қайтыс болды. «Марбург геморрагиялық қызбасы», «Марбург ауыруы» деген атаулар осыдан шыққан. Сондай-ақ аурудың синонимдері «Мариди геморрагиялық қызбасы», «жасыл маймылдар ауыруы» болып табылады. Кейіннен ауру жағдайлары африкалық жасыл маймылдар мекендейтін табиғи жерлерде байқалды, бұл оларды инфекцияның негізгі көзі және Марбург вирусының резервуары ретінде қарастыруға негіз берді. Қысқартылған нұсқасында ауыру МВТА – Марбург вирусы тудырған ауыру деп белгіленеді. Германиядан басқа қызба Сербияда, Суданда, ОАР-да, Кенияда да орын алған.

Аурудың себебі

   Аурудың қоздырғышы вирус болып табылады. Марбург вирусының табиғи иелері болып жемістермен қоректенетін қанаттар тұқымдас жарғақтар саналады. Марбург вирусы адамдарға жарганаттардан немесе маймылдардан жуғады, әрі қарай адамнан адамға тарайды. Морфологиясы мен қасиеттері бойынша Марбург вирусы Эбола қызбасын тудыратын вирустарға ұқсас, бірақ олардың генетикалық ерекшеліктері бар.

Адам вирусты бірнеше жолмен жұқтырады:

  • жанасу жолымен – науқастың қанымен және басқа да бөлінділерімен жанасқан кезде;
  • тыныс алу жолдарының, ауыз қуысының және конъюнктиваның шырышты қабатына вирус түскен кезде ауа-тамшы жолымен;
  • залалданған медициналық құрал-сайман арқылы және инемен инъекциядан жарақат алған кезде;
  • күту кезінде ауырған адамның биологиялық сұйықтықтарымен ластанған заттарымен (мысалы, төсек жабдықтарымен, киіммен) жанасқан кезде;
  • Марбург геморрагиялық қызбасын жыныстық жолмен жұқтыру жағдайы белгіленгіні бар.

Клиникалық көріністер

   Жұқтыру мен инфекцияның алғашқы белгілерінің пайда болуы арасындағы уақыт (инкубациялық кезең) екі күннен 3 аптаға дейін созылады. Симптомдар неғұрлым ерте пайда болса, инфекция соғұрлым ауыр жүреді. Ауру жіті басталады, кенеттен қалтырау пайда болады, дене қызуы көтеріледі (39-40 ° С дейін), қатты бас ауруы, әлсіздік. Бұлшық еттер мен буындардағы аурулар, конъюнктивит, ауыз қуысындағы эрозиялар (жаралар) жиі кездеседі. 2-3 күнде жіті сулы диарея, іштің ауыруы, жүрек айну және құсу қосылуы мүмкін. Аурудың 5- 6 күнінде дененің, аяқ-қолдардың, беттің және мойынның терісінде макулопапулездік бөртпе пайда болады, геморрагиялық белгілер қосылады: мұрыннан, қызыл іектен қан ағады,  құсықтың ішінде, нәжісте қан болады, қынаптан қан кету дамиды.

   Науқас медициналық мекемеде болған кезеңде инъекциядан кейін немесе венаішілік сұйықтықтарды енгізгеннен, қан талдауын алғаннан кейін тесу орнынан қан кету байқалуы мүмкін. Орта жүйке жүйесі тарапынан өзгерістер адинамиямен, тежелумен, құрысумен, есінен танумен сипатталады.

 

Ауруды анықтау әдістемелер

   Бастапқы сатыларда ауруды безгек, іш сүзегі, менингит және ұқсас вирустық геморрагиялық қызба сияқты басқа инфекциялардан ажырату қиын. Марбург қызбасын анықтау үшін клиникалық-эпидемиологиялық және зертханалық деректер қолданылады. Анамнезді жинау кезінде пациенттің Африканың табиғи-ошақты аудандарында болу фактісі, ықтимал ауру тасымалдаушылармен, жануарлармен және ауру адамдармен байланыс жасау фактілер анықталады.

   Марбург қызбасы диагнозын растау үшін молекулалық-биологиялық, серологиялық, электронды-микроскопиялық зерттеулер қолданылады. Биоматериалды зерттеу ең жоғары биоқауіпсіздік талаптарын сақтай отырып, арнайы зертханаларда жүргізіледі.

 

Марбург геморрагиялық қызбасын емдеу

   МВТА-га күдікті науқастар дереу инфекциялық стационарға жеке бокстарға жатқызылады. Пациенттерді күту кезінде жоғары санитариялық-эпидемиологиялық қорғау шаралары сақталады: дезинфекциялық іс-шаралар, медицина персоналын қорғау, емдеу-диагностикалық манипуляциялар мен рәсімдерді қауіпсіз жүргізу күшейтіледі.

   Қазіргі уақытта МВТА-га қарсы арнайы препараттар жоқ, сондай-ақ арнайы вакциналар немесе вирусқа қарсы препараттар тіркелмеген. Сондықтан негізгі назар патогенетикалық және симптомдық емдеуге аударылады. Қан кетуді тоқтату үшін венаішілік дезинтоксикациялық терапия, көп ішу, венаішілік тромбоциттік массаны енгізу жүргізіледі. Ауырып жазылған адамдардың плазмасын енгізудің жүргізудің тиімділігі туралы мәліметтер бар (бірақ ол түсінікті себептерге байланысты өте аз). Бактериялық асқынулардың дамуы кезінде антибиотиктер тағайындалады.

Ауырудың болжамы және алдын алу

   МВТА ауыр болжамға ие – Марбург геморрагиялық қызбасымен ауыратындар арасындағы өлім-жітімі  25-70% құрайды. МВТА жағдайлары анықталған кезде аса қауіпті инфекциялармен жұмыс істеу кезінде ұсынылатын сақтық шараларын қатаң сақтау қажет.

   Ауырудың таралуына қарсы күрестің басты және маңызды шарты халықпен өзара іс-қимыл жасау болып табылады. Вирустың адамнан адамға берілу ауқымын қысқартудың тиімді тәсілі адамдардың МВТА қауіп факторлары және оның алдын алу шаралары туралы хабардарлығын арттыру болып табылады.

   Алдын алу шаралары:

  • Адамның жарғақтан жұқтыру қаупін төмендету. Үңгірлерге, сондай-ақ жемісті жарганаттар колониялары бар орындарға туристік немесе жұмыс бабында бару кезінде сақтық шараларын қатаң сақтау (қолғаптар, респиратор бет перделер, арнайы киімдер және т.б.);
  • Эндемиялық аудандарда болған кезде жануарлардан алынатын барлық тағам өнімдерді пайдалану алдында мұқият термиялық өңдеуден өткізу. Азық-түлікті жұқтыру мүмкіндігі болмайтындай етіп дұрыс сақтау.Тек қайнатылған немесе бөтелкеленген суды қолдану;
  • Инфекцияның адамнан адамға берілу қаупін төмендету үшін МВТА -мен ауыратын науқастармен физикалық байланысты қатаң болдырмау керек. Күдікті немесе расталған МВТА бар адамдарға мамандандырылған емдеу орталықтарында оқшаулау жағдайында көмек көрсетілуі тиіс;
  • ЖВВМ жағдайлары белгіленген елді мекендерде тұрғындарды аурудың сипаты жайлы және қажетті алдын алу шаралары туралы хабардар ету. Қайтыс болған науқастарды қауіпсіз және лайықты шараларды сақтап жерлеу. 21 күн ішінде науқастармен байланыста болған барлық адамдардың денсаулық жағдайын бақылап, алғашқы симптомдары анықталған кезінде одан әрі инфекцияның таралуының алдын алу үшін науқастарды оқшаулау және ертерек емді бастау;
  • Жеке және қоғамдық гигиенаны сақтау (қолды жиі жуу, бетпердені кию, қашықтықты сақтау және т.б.), үй-жайларды таза ұстау және дезинфекциялау, адамдар көп жиналатын жерлерге қажетсіз бармау.

   Смаилова Ф.К. СӨС дәрігері

Дүниежүзілік қант диабетімен күрес күні

   Жыл сайын 14 қарашада әлем медицина қауымдастығы қант диабетіне қарсы күрес күнін атап өтеді. Халықаралық диабет федерациясы жыл сайын күннің ұраны мен аурудың алдын алу, емдеу мен бақылаудың тиімді әдістерін әзірлеу жөніндегі қызметтің басым бағыттарын айқындайды. 2024-2026 жылдарға арналған диабетпен күрес күндерінің ұраны «Диабет және әл-ауқат» болып табылады. Бұл шақыру ауыруды уақытылы анықтау, сапалы медициналық көмекке қол жеткізу және қоғам тарапынан қолдау көрсету кезінде диабетпен ауыратын әрбір адамның аман-есен өмір сүруге мүмкіндігі бар екенін көрсетеді.

   14 қараша күні таңдалғаны кездейсоқ емес. Бұл күні 1891 жылы канадалық дәрігер және физиолог Фредерик Бантинг дүниеге келді, ол алғаш рет ұйқы безі гормоны – инсулинді ашты. Бұл ашылу қант диабетін емдеудің тиімді әдістерінің бірі болып  жүз мыңдаған адамның өмірін сақтап қалды.

   Қант диабеті (ҚД) – созылмалы дерт. Ауырудың негізінде глюкоза (қандағы қант) алмасуының бұзылуы жатады. Диабет кезде глюкоза дене тіндеріне сіңе алмайды, сол себептен оның қандағы концентрациясы бірнеше есе өседі. Бұл жағдай гипергликемия деп аталады. ДДҰ сарапшыларының мәліметінше, қант диабеті өлім-жітімді 2-3 есеге арттырады және өмір сүру ұзақтығын қысқартады, себебі – ол басқа аурулардың, әсіресе жүрек-қан тамырлары жүйесінің даму қаупін арттырады. 

      Қант диабетінің екі түрі бар, олардың өздері  ішінде басқа өзгеше турлерге бөлінеді:

  • 1 типті диабет – инсулинге тәуелді ҚД, немесе ұйқы безімен бөлінетін инсулин   тапшылығымен өтетін ауыру.  Диабеттің бул түрімен  жас балалар мен жасөспірімдер ауырады;
  • 2 типті диабет- инсулинге тәуелді ҚД немесе «ересектердің диабеті» деп аталады. Ол ұйқы безінің инсулин секрециясының бұзылуынан және организм жасушаларының инсулинге сезімталдығының төмендеуінен дамиды, бұл да гипергликемияға әкеледі.

         Айта кету керек, 2019 жылы ДДҰ қант диабетінің жаңа сыныптамасын жариялады. Алдыңғысына қарағанда жаңа нұсқа 1 типті ҚД және 2 типті ҚД кіші типтерге бөлмейді және жаңаларын ұсынады: «гибридті ҚД типтері» және «сыныпталмаған ҚД». Бұл жіктеме көбінесе аурудың дебютінде ҚД типін анықтау проблемасымен бетпе-бет келетін тәжірибелік дәрігерге бағытталған және емдеу тактикасын таңдауға көмектесуге арналған. Бірақ әлемдік медицина негізгі екі түрге бөлінетін алдыңғы сыныптаманы пайдалануды жалғастыруда.

         Халықаралық диабет федерациясының деректері бойынша, 2024 жылы әлемде қант диабетпен ауыратын науқастар саны 463 миллионнан асты. Әсіресе, үлесі барлық жағдайлардың 85% -дан астамын құрайтын 2 типті ҚД сырқаттанушылығы апатты түрде өсуде. Оның ішінде көбісін  40 асқан ересектер құрайды. ХХ ғасырдың соңында 2 типті ҚД тіпті жастар мен жасөспірімдерде де тіркеле бастады.

   2-типтегі қант диабеттің үлкен әлеуметтік маңыздылығы – оның ерте мүгедектікке және қан тамырлары асқынуларының дамуымен туындайтын өлімге алып келуінде. ҚД кезінде микроангиопатия (ретинопатия – көздің зақымдануы, нефропатия – бүйректің зақымдануы), макроангиопатия (миокард инфаркты, инсульт, аяқтардың гангренасы), нейропатия дамиды. Қант диабеті – соқырлықтың, уремиядан өлімнің жиі кездесетін себебі. Аяқтардың ампутацияларының 40%-дан астамы «диабеттік табаны» синдромына және аяқ гангренасына байланысты жүргізіледі.

Осының бәрі диабет проблемасы бүкіл әлем халқы үшін аса өзекті екенін растайды. Көптеген зерттеулер көрсеткендей, көптеген ересектерде глюкоза алмасу бұзылыстары бар, бірақ олар қант диабеті бар екенін  білмейді.

Ауруды уақтылы анықтау, елеулі және қауіпті асқынуларға жол бермеу, гликемия деңгейін бақылауда ұстау және жоғары сапалы  өмір сүру үшін қан глюкозасының қалыпты мәнін білу және уақтылы медициналық көмекке жүгіну қажет.

Мына сандарды есте сақтаңыз:

Қандағы қанттың қалыпты деңгейі

3,3 – 5,5 ммоль/л

Аш қарындағы қандағы глюкоза көрсеткіштерінің өзгеруі

5,6-6,9 ммоль/л

шегінде дәрігерге бару үшін себеп болып табылады

Екінші типтегі қант диабетінің алдын алу

   Бәріміз білуіміз керек – екінші типті диабеттің алдын алуға болады. «Диабет ауру емес, өмір салты» деген ұғым бар. Егер қарапайым шаралар сақталса, диабеттің даму қаупі едәуір азаяды. Олардың ішінде:

  • Артық салмаққа жол бермеу. Артық салмақ пен семіздік диабетке шалдығу ықтималдығын жеті есе арттырады. Дене салмағын 7-10% төмендету арқылы диабеттің пайда болу қаупін екі есеге азайтуға болады. Дене салмағының индексін 19,0-25 кг/м2 шегінде ұстау ұсынылады;
  • Физикалық белсенді болу. Тіпті күн сайын 30 минут жүру диабеттің пайда болу қаупін 30% төмендетеді;
  • Темекі шегуден және артық ішімдіктен бас тарту. Темекі тамырларға зақым келтіреді, ал алкогольдің үлкен дозасы ұйқы безіне зақым келтіреді және диабеттің асқынулары қаупін арттырады;
  • Қандағы глюкоза деңгейін, артериялық қысымды, холестеринді үнемі қадағалап отыру;
  • Міндетті түрде және тұрақты түрде тұрғылықты жері бойынша емханада профилактикалық тексеруден өту. Бұл гликемияның бұзылуын ерте анықтауға және оларды тиімді түзетуге мүмкіндік береді;
  • Өзіңді күйзеліске ұшыратпау, ұйықтау;
  • Дәрілік препараттарды қатаң түрде дәрігердің тағайындауы бойынша қабылдау;
  • Тамақтану ережелерін сақтау. Көкөністерге және тұтас астыққа бай диеталар аурудан сақтайды. Керісінше, тәтті тағамдар оның қаупін арттырады. Гликемиялық индексі жоғары азық-түліктерді: пончик, тәтті нан, өзге де тәтті «дәмдерді», ақ нан, картопты алып тастағанда, сіз диабет ықтималдығын 36% төмендетесіз.

   Өмірдің басты құндылығы – денсаулық. Ол сатылмайды, оны ешкім қарызға бермейді! Денсаулықты жас кезінен бастап, адам өмірінің алғашқы күндерінен бастап тек сақтауға және жақсартуға болады.

Өзіңізді сақтаңыз және әрқашан сау болыңыз!

Ибраева А.С.,  дәрігер эндокринолог

 

 

 

 

 

Дүниежүзілік микробтарға қарсы препараттарды дұрыс пайдалану апталығы

 

   Жыл сайын 18-24 қараша күндері аралығында  ДДҰ бастамасымен микробтарға  қарсы препараттарға төзімділік проблемасы туралы Дүниежүзілік хабардарлықты арттыру апталығы өткізіледі.  Бұл жаһандық әлемдік науқан 2015 жылдан бастап жүргізіліп келеді және адамдардың инфекциялар, бактерияға қарсы препараттар туралы және «дәрілік тұрақтылық» ұғымы туралы білімдерін арттыруға бағытталған. 2024 жылғы Дүниежүзілік апталықтың тақырыбы   “Ағарту. Үгіт-насихат. Қазір әрекет ету”. Микробқа қарсы препараттарға төзiмдiлiк проблемасы адамдар мен жануарлардың денсаулығына, азық-түлiк қауiпсiздiгiне күштi әсер ететiн, сондай-ақ қоршаған ортаны ластау сияқты экологиялық проблемалармен тығыз байланысты. Бұл өткiр әлемдiк дағдарыс болып табылады.

   Адамзаттың бүкіл тарихы микроорганизмдермен және жұқпалы аурулармен тығыз байланысты. Инфекциялар миллиондаған адамның өмірін қиған қорқынышты індеттерді тудырған еді.  Соңғы  COVID-19 пандемиясы қазіргі заманғы медицинаның барлық жетістіктеріне қарамастан, адам ағзасы инфекция алдында осал болып қалатынын көрсетті.

   Дәрігерлер қоздырғыштардың антибиотиктерге төзімділігі проблемасымен бүкіл әлемде бетпе-бет кездесіп келеді. Пневмония, менингит, туберкулез, іріңделген жаралар, сепсис, ішек инфекциялары – антибиотиктердің тиімділігінің төмендеуінен емдеуді қиындататын кейбір ғана  аурулар.   Қазіргі күні «ПАНРЕЗИСТЕНТТІК»,  яғни  антибиотиктердің бірнеше тобына және оларға қарсы қолданылатын барлық препараттарға төзімділігі бар патогенді бактериялар барған сайын көбеюде. Мұндай микроорганизмдерді «СУПЕРБАКТЕРИЯ» деп те атайды.

   Дәріге төзімді микроорганизмдер, оның ішінде бактериялар, вирустар, саңырауқұлақтар мен паразиттер адамдар, жануарлар мен өсімдіктер арасында, сондай-ақ қоршаған ортада пайда болуы және таралуы мүмкін. Олар шекараны білмейді және барлық жерде және барлығына қауіп төндіреді.

Микробтарға қарсы препараттарға төзімділік қаупітілігі неде?

  • Дәрілік препараттардың тиімділігі төмендейді;
  • Инфекциямен сырқаттанушылық пен өлім-жітім өсуде;
  • Емдеудің ұзақтығы ұлғаюда;
  • Емдеу құны ұлғаюда;
  • Ішектің пайдалы микрофлоры жойылады, жанама әсерлер пайда болады.

   2019 жылғы сәуірде БҰҰ сарапшылары есеп жариялады.  Есепте  олар бактериялардың микробтарға  қарсы препараттарға, оның ішінде антибиотиктерге төзімділігінің (резистенттілігінің) ауқымы мен салдарын көрсетті. Сарапшылар  жыл сайын бүкіл әлемде 700 мыңнан астам адам антибиотиктерге төзімді микроорганизмдер тудырған аурулардан қайтыс болатынын  айтты. Олардың болжамынша, бұл сан жылдан жылға өсіп, 10 жылдан кейін бірнеше миллионға жетеді.

Антибиотиктерге төзімділік қалай пайда болады?

   Көптеген адамдар антибиотиктерге төзімділікті адам ағзасы алады деп қателесіп тур. Шын мәнінде адамдар емес, микроорганизмдер антибиотиктерге «ден қоюды» тоқтатады. Микробқа қарсы препараттарға төзімділік – бұл микрофлораның әртүрлілігі арасындағы табиғи құбылыс. Эволюцияның бүкіл процесі бойы әртүрлі микроорганизмдер арасында «бәсекелестік», тіршілік үшін күрес болды. Бактериялар мутациялануы, ДНҚ (гендердің) өзгеруі, метаболизмді өзгертуі мүмкін, олар әртүрлі жағдайларға бейімделеді және өзін қорғай алады. Миллиондаған жылдар бойы бактериялар қалған микрофлорамен күресу үшін кейбір заттарды өндіреді, ал басқа микроорганизмдер, өз кезегінде, осындай қосылыстардан қорғану  механизмдерді қолданады. Осы тетікті олар бактерияға қарсы препараттардың әсеріне жауап ретінде де пайдаланады. Антибиотиктерді дұрыс пайдаланбаған жағдайда тірі қалған және тұрақтылық алған бактериялар көбеюін жалғастырады, оңай таралады және қиын емделетін инфекцияларды туындатады.

   Микробтардың бактерияға қарсы препараттарға төзімділігін болдырмау үшін антибиотиктерді қабылдау ережелерін сақтау қажет:

  • Өзіңді-өзі емдеумен айналыспа! Антибиотикті тек дәрігердің тағайындауымен ғана қабылдау керек. Маман сізге микробқа қарсы препараттарды қабылдау қажет пе екенінанықтайды.
  • Қажет болған жағдайда дәрігердің тағайындауы бойынша антибиотиктерге сезімталдығына талдау жүргізу. Талдау нәтижелері дәрігерге резистентті флораны анықтауға және сапалы емдеу үшін қолайлы препаратты таңдауға көмектеседі.
  • Дозасын және емдеу мерзімін сақтау. Дозаның азайтуы және дәріні қабылдау ұзақтығын сақтамауы бактериялардың жойылуын тоқтатады және осы препаратқа төзімділіктің дамымауына ықпал етеді.
  • Қабылдау уақытын қатаң сақтаңыз. Антибиотикті қабылдау уақытын қатаң сақтау, препараттың қандағы концентрациясын үнемі ұстап тұру үшін оны көрсетілген бір уақытта қабылдау қажет.
  • Дәріні сумен ішу және көп сұйықтықты пайдалану. Антибиотиктерді сүтпен, қышқыл сүт өнімдерімен, шаймен, кофемен және шырындармен ішуге болмайды. Ал организмнен токсиндерді тезірек шығару үшін көбірек сұйықтық ішу керек.
  • Егер сіз емдеу көмектеспейтінін сезсеңіз, белгіленген қабылдау күніне дейін емдеуші дәрігерге жүгініңіз. Дәрігер басқа дозаны немесе басқа препаратты таңдайды.
  • Қабылданған антибиотиктер туралы ақпаратты жазыңыз. Бұрын қандай препараттарды, қандай ауруларда, қандай дозаларда қабылдағаныңызды, жанама әсерлер, аллергиялық реакциялар болғанын белгілеңіз. Бұл әсіресе балаларға қатысты.
  • Дәрігердің ұсынысы бойынша пробиотиктерді қабылдаңыз. Олар жанама әсерлерді (диарея, метеоризм, ішектегі ыңғайсыздық) болдырмауға көмектеседі.
  • Антибиотиктердің жарамдылық мерзімін тексеруді ұмытпаңыз. Мерзімі өткен дәрілерді қабылдамаңыз!

Антибиотиктерді дұрыс пайдаланбау – антибиотиктерге төзімділіктің дамуының негізгі себебі.

   Бүкіләлемдік микробқа қарсы препараттарды дұрыс пайдалану апталығы кең жұртшылықты, медицина қызметкерлері мен жауапты тұлғаларды микробтарға қарсы препараттарға төзімділіктің одан әрі қалыптасуын болдырмау үшін бактерияға қарсы, вирусқа қарсы, саңырауқулакқа қарсы және паразитке қарсы дәрілік заттарды дұрыс пайдалануға шақырады.

Смаилова Ф.К. СӨС дәрігері

ЗАКАЗАТЬ ЗВОНОК

Укажите свои контакты и мы Вам перезвоним в ближайшее время